Wat heerlijk! Die gezellige kerstperiode breekt weer aan. Toch kan deze heerlijke decembermaand ook de nodig stress en opvoeduitdagingen met zich meebrengen. En die zijn helemaal niet zo heerlijk en gezellig… Dat kan anders!
In de afgelopen jaren heb ik regelmatig artikelen geschreven en video’s gemaakt over diverse thema’s, waar je als ouder tijdens de decembermaand en de feestdagen tegenaan kunt lopen. Denk maar eens aan situaties of dilemma’s als: wat geef ik mijn kind met kerst (zeker wanneer Sinterklaas net het land uit is)?, wat gaan we tijdens de kerst allemaal doen?, hoe zorg ik ervoor dat mijn kind niet helemaal overprikkeld raakt?, hoe kan ik het snoepen van mijn kind in goede banen leiden?, welke extra, leuke activiteiten kan ik doen rondom het kerstthema? (en ga zo maar door). Dat zijn allemaal thema’s, die in mijn artikelen en video’s voorbij komen.
Zou je graag mijn antwoord op één van deze vragen willen weten? Kijk dan hieronder. Je vindt er eerst een lijst met allerlei artikelen. Daarna volgen een aantal leuke activiteiten om met het hele gezin te doen en ten slotte enkele video’s, die ik voor je heb opgenomen. Hopelijk vind je hier het antwoord dat je zoekt.
Ik wens jullie alvast een hele fijne decembermaand en gezellige feestdagen!
Met vriendelijke groet, Joyce Akse
P.s.: Mis jij nog een dringende opvoedvraag, die met de decembermaand of feestdagen te maken heeft, maar waar je hier geen informatie over vindt? Laat me dat dan via e-mail weten. Dan geef ik jou alsnog antwoord op je vraag. (Let op: Geef in je mailtje duidelijk aan dat je je vraag stelt n.a.v. dit artikel.)
TIP: Ik heb tussen de twee lijstjes met artikelen en video’s nog een ander lijstje gezet, namelijk een lijstje met leuke kerstactiviteiten, die je heel makkelijk thuis kunt doen. Veel plezier samen!
Artikelen over de decembermaand, feestdagen en het voorkómen van de kerststress:
————————————————- Maak je je zorgen over je kind (0-16 jaar) dat moeite heeft met luisteren, slapen, eten of zindelijk worden? Of heb je een andere opvoedvraag, waar je graag een antwoord op wil? Lees dan hier wat ik voor je kan doen om dat op te lossen.
Leuke activiteiten voor het hele gezin in de Winter- en Kerstperiode:
– Winter Bucket List. Allerlei hele leuke activiteiten voor in de winter en de kerstvakantie.
– Speurtocht ‘Winter’ (met 3 niveaus & 4 spelopties). Kleed je lekker warm aan – handschoenen aan, muts op, sjaal om – en lopen maar!
– Speurtocht ‘Kerst’ (met 3 niveaus & 4 spelopties). Ga samen op zoek naar allerlei onderwerpen, die te maken hebben met kerst en het kerstverhaal.
– LeesBingo voor in de Winter. Ga lekker lezen op al deze bijzondere plekken, die passen binnen het thema winter. Heb je op één van deze plekken gelezen? Streep ‘m af op je bingokaart en zoek een nieuwe bijzondere plek uit om verder te lezen.
– Bingospel ‘Kerst’: Speel dit leuke bingospel samen in de kerstperiode en gebruik kerstkoekjes of chocolaatjes als fiches. Met 5 bingokaarten. Voor alle leeftijden.
– Adventskalender voor Ouders: Leef samen met je kind op een relaxte en ontspannen manier toe naar de feestdagen. Deze adventskalender is alleen beschikbaar tijdens de adventsperiode.
– Adventskalender ‘Andersom’ : De tijd van geven. Zet iedere dag een voedingsproduct apart voor de Voedselbank en geef jouw ‘Adventsbox’ nog vóór de kerst af. Mooi om te doen, voor jong & oud. Bekijk ook deze video. Deze adventskalender is alleen beschikbaar tijdens de adventsperiode.
– Adventskalender ‘Andersom’ voor kinderen. Doe iedere dag iets aardigs (een kleine ‘goede daad’) voor een ander. Deze adventskalender is alleen beschikbaar tijdens de adventsperiode.
————————- Volg me nu ook op Facebook en/of Instagram voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie. ————————-
VRAAG: Wat vind jij de fijnste, handigste tip? Laat het me hieronder weten.
Heb je vragen over deze artikelen of video’s? Stuur me dan vrijblijvend een mailtje en geef aan dat jouw vraag naar aanleiding van dit artikel komt.
Heb je dit allemaal al geprobeerd en/of heb je er meer hulp bij nodig? Neem dan contact met me op en dan gaan we samen aan de slag om je kind op een rustige en ontspannen manier van de decembermaand en de feestdagen te laten genieten. Je leest hier alvast wat ik zoal voor je kan betekenen.
Wil je graag reageren op dit artikel? Dat mag! Houd het dan wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Zet jouw reactie onder dit bericht. Dankjewel alvast voor je reactie!
Ik hoop van harte dat jullie op basis van deze tips samen fijne, ontspannen feestdagen hebben dit jaar.
————————- Wil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen? Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.
Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’. Je leest er hier meer over. ————————-
Persoonlijk vind ik de Sinterklaasperiode één van de gezelligste én bijzonderste periodes van het jaar. Toch kan deze leuke, gezellige tijd ook wel voor opvoeduitdagingen zorgen. Dan is het fijn voor jou als ouder als je weet wat je wel / niet kunt doen.
In de afgelopen jaren heb ik regelmatig artikelen geschreven en video’s gemaakt over allerlei thema’s, waar je tijdens het Sinterklaasfeest als ouder tegenaan kunt lopen. Denk maar eens aan situaties of dilemma’s als: hoe vaak mag mijn kind de schoen zetten?, wat geef ik mijn kind als schoencadeautje en wat met Pakjesavond?, wat kan ik doen als mijn kind bang is?, hoe zorg ik voor een rustige, ontspannen Sinterklaastijd?, hoe kan ik het snoepen van mijn kind in goede banen leiden?, welke activiteiten kan ik doen rondom het Sinterklaasthema?, hoe regel ik samen met mijn ex-partner een fijne Sinterklaastijd voor mijn kinderen? (en ga zo maar door). Dat zijn allemaal thema’s, die in mijn artikelen en video’s voorbij komen.
Zou je graag mijn antwoord op één van deze vragen willen weten? Kijk dan hieronder. Je vindt er eerst een lijst met allerlei artikelen. Daarna volgen video’s, die ik voor je heb opgenomen. Hopelijk vind je hier het antwoord dat je zoekt.
Ik wens jullie alvast een hele fijne Sinterklaastijd!
Met vriendelijke groet, Joyce Akse
P.s.: Mis jij nog een dringende opvoedvraag, die met het Sinterklaasfeest te maken heeft, maar waar je hier geen informatie over vindt? Laat me dat dan via e-mail weten. Dan geef ik jou alsnog antwoord op je vraag. (Let op: Geef in je mailtje duidelijk aan dat je je vraag stelt n.a.v. dit artikel.)
TIP: Ik heb tussen de twee lijstjes met artikelen en video’s nog een ander lijstje gezet, namelijk een lijstje met leuke Sinterklaasactiviteiten, die je heel makkelijk thuis kunt doen. Veel plezier samen!
————————————————- Maak je je zorgen over je kind (0-16 jaar) dat moeite heeft met luisteren, slapen, eten of zindelijk worden? Of heb je een andere opvoedvraag, waar je graag een antwoord op wil? Lees dan hier wat ik voor je kan doen om dat op te lossen.
VRAAG: Wat vind jij de fijnste, handigste tip? Laat het me hieronder weten.
Heb je vragen over deze artikelen of video’s? Stuur me dan vrijblijvend een mailtje en geef aan dat jouw vraag naar aanleiding van dit artikel komt.
Heb je dit allemaal al geprobeerd en/of heb je er meer hulp bij nodig? Neem dan contact met me op en dan gaan we samen aan de slag om je kind op een rustige en ontspannen manier van het Sinterklaasfeest te laten genieten. Je leest hier alvast wat ik zoal voor je kan betekenen.
Wil je graag reageren op dit artikel? Dat mag! Houd het dan wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Zet jouw reactie onder dit bericht. Dankjewel alvast voor je reactie!
Ik hoop van harte dat jullie op basis van deze tips samen een fijne, ontspannen Sinterklaastijd hebben dit jaar.
————————- Wil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen? Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.
Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’. Je leest er hier meer over. ————————-
Je hebt je kind naar bed gebracht en hij is lekker in slaap gevallen. Maar na een uurtje hoor je ineens gestommel in zijn slaapkamer. Je kind is uit bed. Hoe kan dat nou? Hij sliep toch…? Wanneer je naar je kind toe gaat, zie je dat…
Nou, en dan zijn er heel veel opties, die je als ouder kunt tegenkomen. Misschien is jouw kind naar de badkamer gegaan om nog even te plassen. Of ging je kind nog even wat drinken. Of zie je dat je kind aan het spelen is met het speelgoed op zijn slaapkamer. Of kom je je kind tegen in de gang en loopt hij straal langs je heen. Of misschien is je kind niet uit bed gekomen, maar roept het je ineens. Of misschien komt jouw kind niet in de avond uit bed, maar pas ’s nachts op het moment dat je zelf al aan het slapen bent.
Als je één van deze situaties herkent, dan heb jij ook een kind dat onrustig slaapt. En dan weet je uit eigen ervaring dat dat behoorlijk vervelend is…
Eigenlijk maakt het niet uit wat nou precies de reden is dat je kind jou roept of uit zijn bed komt: als ouder wil je het liefst dat je kind in bed blijft liggen en lekker doorslaapt. Want ook al breng jij je kind iedere avond op tijd naar bed, je kind wordt weer wakker. En door jou dan te gaan roepen of door uit bed te komen, is je kind weer klaarwakker en gaat het later slapen dan je eigenlijk zou willen (of dan eigenlijk goed voor hem is).
Daarnaast zorgt de onrust van je ene kind misschien wel voor onrust bij je andere kind(eren) of – in het ergste geval – dat je andere kind óók wakker wordt. Dan kun je weer helemaal van voren af aan beginnen! En dan hebben we het er nog niet over gehad dat jij ’s avonds nog andere dingen te doen hebt (bijv. voor je werk, je hobby ed.) of gewoon eens een vrije avond wil hebben, zodat je even kunt bijkomen van je drukke dag.
Kortom, niet alleen voor je kind maar ook voor jou als ouder is het belangrijk dat je kind in zijn eigen bed blijft liggen en goed doorslaapt. Voor een aantal situaties, die ’s avonds of ’s nachts kunnen gebeuren op het gebied van (niet) slapen, geef ik je hieronder een aantal handige, concrete tips, die je meteen thuis kunt toepassen. Allemaal met als doel om je kind zo goed mogelijk te laten doorslapen.
(1) Je kind roept jou of komt uit bed: Vaak zie je dat kinderen, die net in bed gelegd zijn, gaan roepen of uit bed komen. Meestal komt er dan een heel scala aan smoesjes, zoals ‘ik heb dorst, ik moet naar de wc, ik wil nog een knuffel, je hebt me nog geen kus gegeven, ik kan niet slapen, het muziekje moet nog eens aan, ik hoorde iets, ik kan mijn knuffel niet vinden’ en ga zo maar door. Soms lijken die doelbewust (bijv. omdat ze jou nog even willen zien of omdat ze geen zin hebben om te gaan slapen), maar soms ook niet. In het laatste geval is je kind er misschien wel aan gewend dat dit jullie ritueel is ’s avonds en hoort het (helaas) al bij jullie vaste bedritueel. Soms komen die smoesjes meteen nadat je de deur van zijn slaapkamer hebt dichtgedaan, soms komen ze pas nadat je kind al een tijdje heeft geslapen en weer wakker wordt.
Als je kind jou ’s avonds roept of uit bed komt – ongeacht de reden – dan zijn de volgende tips belangrijk om thuis toe te gaan passen:
A. Een vast bedritueel: Op het gebied van slapen is voorspelbaarheid ontzettend belangrijk. Zorg daarom voor een vast bedritueel, met vaste onderdelen en een vaste volgorde. Hierdoor weet je kind precies wat er gaat gebeuren en wat het kan verwachten bij het naar bed gaan. Die voorspelbaarheid zorgt bij je kind al voor wat meer rust en ontspanning. Dit bedritueel bestaat uit vaste onderdelen, zoals het wassen / douchen, naar de wc gaan, tandenpoetsen, omkleden, voorlezen, licht uitdoen ed. Meer onderdelen heb je eigenlijk niet nodig. Het is goed om voor dit totale bedritueel maximaal een half uur aan te houden. Vlak voordat je het licht uitdoet en weggaat, neem je al die stappen van het bedritueel nog kort even door, samen met je kind. Zo weet jij zeker dat je alle stappen gedaan hebt, dus weet je ook dat je niet in hoeft te gaan op de smoesjes die eventueel gaan komen. Én je kind weet door deze korte herhaling en opsomming dat al die dingen net gedaan zijn; de drang om dan toch nog een smoesje te gebruiken wordt hierdoor minder. (Klik hier om in m’n artikel ‘Slaap Kindje Slaap’ te lezen hoe een goed bedritueel eruit ziet en je leest er nog mooie extra tips rondom het bedritueel.)
B. Vaste tijden: Op het gebied van goed slapen is niet alleen voorspelbaarheid, maar ook regelmaat enorm belangrijk. Zorg ervoor dat je kind op een vaste tijd naar bed gaat (vaste bedtijd) én op een vaste tijd op staat ’s ochtends (vaste opsta-tijd). Gaat je kind namelijk dagelijks op een ander tijdstip naar bed, dan heeft je kind een onregelmatig slaappatroon (een dagelijkse ‘jetlag’) en kan het een slaaptekort opbouwen. Kinderen die een slaaptekort hebben, herken je o.a. aan overdreven emotionele of emotioneel instabiele reacties, druk of hyperactief gedrag, kort lontje of prikkelbaarder, moeite met inslapen of juist heel snel in slaap vallen, ’s ochtends moeilijk waker worden, moeite met concentreren, meer eetlust, meer ongelukjes door onhandigheid, meer vragen of meer praten dan anders, minder energie etc. Dat wil je natuurlijk graag voorkomen. Vandaar dat een vaste bedtijd en een vaste opsta-tijd zo belangrijk zijn. Uiteraard kan dat ook betekenen dat je je kind de komende weken wat eerder naar bed brengt, zodat je kind meer uren kan gaan slapen. Zeker als je het idee hebt dat je kind een slaaptekort heeft, is het belangrijk om je kind meer slaapuren te gunnen. Breng je kind dan wat eerder naar bed.
C. Ontspanning: Zorg voor ontspanning voor het slapengaan, zodat je kind rustig en relaxed in slaap kan vallen. Denk daarbij aan een korte, rustige massage, aan het voorlezen van een boek of aan het doen van ontspannende, rustgevende oefeningen. Als je kind zich goed heeft kunnen ontspannen, is de kans groter dat het lekker in slaap kan vallen en goed kan doorslapen. Het moge duidelijk zijn dat het kijken van spannende films en het spelen van games niet tot deze categorie horen en er juist voor kunnen zorgen dat je kind minder makkelijk in slaap valt.
LEESTIP: Lees het boekje ‘RelaxKids’ en/of ‘RelaxKids – De Wensster’ van M. Viegas voor aan je kind.
Hieronder leg ik je uit wat je kunt doen als je kind jou ’s nachts roept, als je kind ’s nachts uit bed komt en als je kind gaat slaapwandelen.
————————————————- Maak je je zorgen over je kind (0-16 jaar) dat moeite heeft met luisteren, slapen, eten of zindelijk worden? Of heb je een andere opvoedvraag, waar je graag een antwoord op wil? Lees dan hier wat ik voor je kan doen om dat op te lossen.
(2) Je kind roept jou ’s nachts: In dit geval liggen zowel je kind als jijzelf te slapen. Het verschil met het vorige punt is dus dat je kind jou niet ’s avonds (wanneer jij nog wakker bent) maar ’s nachts roept. Je kind maakt jou dus wakker. Als je kind jou ’s nachts gaat roepen, dan ga je kort even naar je kind toe om te checken of er niks ernstigs aan de hand is. Doe evt. een klein lampje aan, maar zorg ervoor dat er maar weinig licht is. Luister dan kort naar wat je kind te zeggen heeft, maar voorkom dat je er te veel op ingaat. Houd het dus kort. Zeg vervolgens rustig tegen je kind: ‘Het is nu tijd om te slapen. Ga lekker liggen, pak je knuffel en doe je ogen dicht. Morgen mag je me er alles over vertellen. Nu ga je lekker slapen. Welterusten.’ En je loopt de kamer uit. Dit kan een aantal keren per nacht nodig zijn. Zorg dat je – ondanks jouw vermoeidheid en eventuele frustratie – de rust bewaart en niet boos wordt op je kind. Zowel een te positieve (gezellig blijven kletsen) als een te negatieve reactie (boos worden) op je kind kunnen ervoor zorgen dat het doorslaapprobleem van je kind blijft bestaan. Als het je lukt om je ’s nachts rustig te blijven én het kort te houden, dan helpt dat om het doorslaapprobleem van je kind sneller te verminderen.
(3) Je kind komt ’s nachts zijn bed uit: Als je kind ’s nachts zijn bed uit komt en naar jou toekomt, dan is het belangrijk om je kind rustig en consequent terug naar zijn bed te brengen. Probeer zelf rustig te blijven en rustig tegen je kind te praten. Je kunt ongeveer dezelfde tekst als bij het vorige punt gebruiken: ‘Het is bedtijd, dus je gaat in je eigen bed slapen. Kom maar, dan lopen we samen naar je bed. Ga lekker liggen, pak je knuffel en doe je ogen dicht. Welterusten.’ Soms merk je pas midden in de nacht dat je kind in je bed ligt, maar ook dan is het goed om je kind weer in zijn eigen bed te leggen. Doe dat dan op het moment dat je merkt dat je kind bij je in bed ligt. Let op: Dit geldt natuurlijk alleen als jij (of je partner) het vervelend vindt dat je kind bij je in bed komt liggen. Vind je het niet vervelend? Dan is het helemaal aan jou om je kind wel / niet terug te leggen in zijn eigen bed.
EXTRA: Maak duidelijke afspraken met je kind. Voor zowel het nachtelijke roepen als het nachtelijk uit bed komen, maak je duidelijke afspraken met je kind. Dat doe je niet ’s nachts als het probleem zich voordoet, maar overdag én op een rustig moment. Je spreekt met je kind af dat het ’s nachts in zijn eigen bed blijft liggen (en jou dus niet gaat roepen, niet uit bed komt en/of niet bij jou in bed gaat liggen). Als het je kind een nacht lukt om in zijn eigen bed te blijven liggen (zonder te roepen, zonder op te staan ed), dan kun je gebruikmaken van een gedrags- / stickerkaart. Je kind mag dan een sticker plakken voor elke keer dat het in zijn eigen bed (door)slaapt. Dat laat je je kind doen op het moment dat het ’s ochtends wakker is. Als je kind genoeg stickers heeft verzameld, dan kan hij een extraatje verdienen. Dat zorgt voor een extra stimulans voor je kind om ’s nachts goed zijn best te doen. Het is belangrijk dat je kind precies weet wat het moet doen om een sticker en/of extraatje te verdienen. Neem daar samen rustig de tijd voor om dat aan je kind uit te leggen.
(4) Slaapwandelen Slaapwandelen komt regelmatig voor bij kinderen. Het kan op alle leeftijden voorkomen, maar het meest bij kinderen tussen de 4 en 12 jaar. Slaapwandelen stopt meestal vanzelf. Het kind heeft zelf trouwens geen last van het slaapwandelen; de dag erna weet je kind niet meer dat het geslaapwandeld heeft. Slaapwandelen komt eerder voor op momenten dat kinderen (over)vermoeid zijn, overdag veel indrukken hebben gehad, gespannen zijn, ziek zijn geweest of bepaalde medicatie hebben gehad. Het slaapwandelen zelf is ook niet gevaarlijk voor het kind. Het moment waarop kinderen gaan slaapwandelen is meestal vroeg in de nacht (doorgaans tijdens de overgang van diepe naar lichte slaap), in de eerste twee uur nadat het in slaap is gevallen. Kinderen lopen tijdens hun slaap door het huis met hun ogen open; hun blik is wel wat afwezig. Het is mogelijk dat ze bepaalde handelingen gaan verrichten, die ze overdag ook zouden doen. Die handelingen kunnen dan echter wel verkeerd gaan (bijv. niet op de wc maar op de gang plassen).
Tips bij het slaapwandelen: – Maak je kind niet wakker tijdens het slaapwandelen. – Begeleid je kind rustig naar zijn bed, zodat het daar verder kan slapen. Meestal slaapwandelen kinderen maar één keer per avond of nacht. – Het slaapwandelen zelf is niet gevaarlijk, maar je kind kan zichzelf ongemerkt wel in gevaarlijke situaties brengen. Zorg dat je kind niet de trap af kan (bijv. plaats traphekjes), geen ramen of deuren kan openen (zorg voor een extra sluiting of sloten op ramen en deuren) en dat je kind nergens over struikelt / valt (zorg voor opgeruimde vloeren).
Valkuilen: Hierboven staat beschreven wat je als ouder gaat doen als je kind niet goed doorslaapt. In het ideale geval doet je kind meteen wat je zegt en sputtert het niet tegen. In praktijk zal dit – zeker als je hier pas mee begint – niet zomaar gebeuren en zal je kind gaan protesteren, huilen, krijsen, opnieuw uit bed komen (misschien voor je gevoel wel 100x) en ga zo maar door. Het lijkt dan onhaalbaar om je kind rustig in zijn eigen bed te laten (door)slapen. Het is belangrijk dat je dan weet dat de aanhouder wint en dat jíj die aanhouder bent. Als je de aanpak, die ik hierboven beschreef, op een rustige, positieve manier consequent volhoudt, dan komt zeker het moment dat je kind wél in zijn eigen bed blijft liggen (zonder jou te roepen) en/of een hele nacht doorslaapt.
=> Dus: hou vol, mama / papa. Het gaat je lukken!
————————- Volg me nu ook op Facebook en/of Instagram voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie. ————————-
Wil je graag reageren op dit artikel? Dat mag! Houd het dan wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Zet jouw reactie onder dit bericht. Dankjewel alvast voor je reactie!
Ik hoop van harte dat je op basis van deze tips aan de slag kunt met jouw manier van opvoeden én dat de avonden en nachten bij jou thuis rustiger gaan verlopen. Ik wens jullie vele rustige avonden samen en lekker uitgeslapen kinderen!
————————- Wil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen? Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.
Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’. Je leest er hier meer over. ————————-
Referenties behorend bij dit artikel: – Richtlijn: Gezonde slaap en slaapproblemen bij kinderen (2017). Signalering en beoordeling van slaapproblemen. Klik hier. – Slaaptekort: hoe kun je het herkennen en wat zijn de gevolgen?. Klik hier. – Kinderneurologie ? Slaapwandelen. Klik hier. – ZGT Neurologie > Kinderslaapcentrum > Slaapproblemen bij kinderen. Klik hier.
Gezond eten is belangrijk; dat weten we allemaal. Maar wist je ook dat gezond eten niet alleen belangrijk is voor de lichamelijke groei, ontwikkeling en gezondheid, maar ook voor de cognitieve en sociale vaardigheden van je kind (0-18 jaar)?
Kinderen en tieners, die gezond eten zijn namelijk minder vaak ziek, kunnen zich beter concentreren en zitten beter in hun vel. Ze hebben zelfs minder kans op hart- of vaatziektes als ze volwassen zijn.
Helaas is het eetpatroon van jeugdig Nederland niet optimaal. Voor alle leeftijdsgroepen geldt dat ze gemiddeld te weinig groente, fruit, vis en vezels eten. Als volwassenen weten we dat juist dat de gezonde ingrediënten zijn en we zagen graag dat onze kinderen daar voldoende van aten.
De grote vraag is alleen: hoe zorg je er nou voor dat je kind die gezonde ingrediënten daadwerkelijk gaat eten? Daar wil ik je in dit artikel graag een aantal praktische tips voor geven. Dit artikel verscheen eerder in aangepaste vorm verschenen op de website van CJG043 met als titel ‘Je kind gezond leren eten – Tips van een opvoedcoach‘. Hieronder lees je de uitgebreidere versie.
(1) Zorg voor gezonde producten in huis. De meest voor de hand liggende tip is natuurlijk om zelf vooral de gezonde producten in huis te halen. Als je geen ongezonde producten in huis hebt, kan je kind ze thuis ook niet eten. Dat is een heel logische en duidelijke stap, die je als ouder makkelijk kunt zetten. Dat betekent ook dat je als ouder zelf in de hand hebt hoe gezond je kind eet. Je haalt gezonde ingrediënten en producten in huis, waardoor je gezonde maaltijden kunt bereiden. Alleen is dat natuurlijk nog geen garantie dat je kind jouw gezonde maaltijd daadwerkelijk gaat eten. Daar heb je weer andere strategieën voor nodig.
Uiteraard begrijp ik ook wel dat jij of je kind het fijn vindt om een aantal ongezonde producten in huis te hebben. Maak daar dan duidelijke afspraken over. Spreek met je kind af hoe vaak per dag en wanneer je kind een snoepje, koekje of iets anders mag eten. Een duidelijke afspraak is bijvoorbeeld: je mag 1x per dag een ongezond tussendoortje en dat eten we ’s middags als je thuis komt uit school. Zo weet je kind dat het wel af en toe een snoepje of koekje mag eten, maar niet de hele dag door. Wil je meer tips over hoe je omgaat met het snoepen van je kind? Klik dan hier om mijn artikel ‘Snoep, snoep en nog eens snoep – Hoe je een eind maakt aan het gezeur over snoep.’ te lezen.
————————————————- Maak je je zorgen over je kind (0-16 jaar) dat moeite heeft met luisteren, slapen, eten of zindelijk worden? Of heb je een andere opvoedvraag, waar je graag een antwoord op wil? Lees dan hier wat ik voor je kan doen om dat op te lossen.
(2) Laat weten wat je kind goed doet Stimuleer je kind op een positieve manier om de maaltijd, die je hebt klaar gemaakt, te proeven. Eén van de belangrijke aspecten van positief stimuleren is dat je je kind laat weten wat het goed doet aan tafel. Benoem wat jíj vindt dat je kind goed doet. Bijv. benoem dat je kind goed aan tafel blijft zitten, dat het netjes met zijn bestek eet, dat het goed is dat het van alles een hapje proeft en ga zo maar door. Hoe klein of onbeduidend het in jouw ogen ook is, voor je kind is het ontzettend belangrijk om te weten wat het goed doet. Dat stimuleert je kind namelijk om dat vaker te gaan doen. Klik hier om te lezen hoe je je kind waardevolle complimenten geeft.
(3) Proeven, proeven, proeven Je kind leert alleen gezond te eten door het gezonde eten ook daadwerkelijk in de mond te nemen en te proeven. Stimuleer je kind dan ook om iets nieuws te proeven. Sommige kinderen vinden dat heel spannend en hebben jou nodig om hen over die drempel te helpen. Dat gaat vaak eerst gepaard met weerstand en ongemak, maar zodra ze het eenmaal geproefd hebben, merken ze dat het eigenlijk best wel meeviel. Dat is een belangrijke succeservaring voor je kind. En die ervaring maakt de kans groter dat hij de volgende keer iets makkelijker het volgende nieuwe ingrediënt durft te proeven.
Laat kinderen trouwens ook producten of ingrediënten proeven, die ze nu (nog) niet lekker vinden. We weten dat het soms nodig is om 10-15 keer iets te proeven om het te leren waarderen en om het zonder mopperen te eten (en bij sommige producten nog wel vaker…). Blijf het dus toch aanbieden; de aanhouder wint. Door het te blijven aanbieden en proeven, leert je kind uiteindelijk om het te eten.
(4) Geef je kind een passende portie. Geef je kind een passende portie. In praktijk betekent dat vooral: geef je kind niet te veel. Stel je zelf maar eens voor dat je veel van iets moet eten wat je niet lekker vindt; dan krijg je het idee dat het nooit zal lukken of begin je er niet eens aan. Te grote porties werken dus ontmoedigend en demotiverend. Begin daarom met kleine porties; doe van alles wat je klaar hebt gemaakt een klein schepje op zijn bord. Daardoor is de hoeveelheid te overzien en de kans groter dat je kind het gaat proeven. Bijkomend voordeel: Zo zorg je er ook nog eens voor dat iedereen aan tafel hetzelfde eet, alleen de hoeveelheid kan per persoon verschillen.
(5) Realistische verwachtingen Als je pas begint met een nieuwe aanpak op het gebied van leren eten, mag je helaas niet verwachten dat je kind meteen een stuk beter gaat eten. Verwacht dus in het begin geen wonderen. Je moeilijk-etende kind zal echt niet ineens alles gaan eten. Leren eten is echt een leerproces en gaat met vallen en opstaan. Wanneer je vasthoudt aan deze basistips, een duidelijke opvoedaanpak hanteert en die ook nog eens lang genoeg en consequent volhoudt, dan gaat het ook jou lukken om je kind te leren gezond, gevarieerd en genoeg te eten.
————————- Volg me nu ook op Facebook en/of Instagram voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie. ————————-
Wil je graag reageren op dit artikel? Dat mag! Houd het dan wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Zet jouw reactie dan onder dit bericht. Dankjewel alvast voor je reactie!
Wil je graag meer tips over leren eten en positief opvoeden? Kom dan eens naar een lezing of workshop, die ik over dit thema houd. Klik hier om te zien wanneer de volgende thema-avond gepland staat en/of stuur een e-mail naar info@aksecoaching.nl om er een samen met mij te organiseren.
Het is natuurlijk ook mogelijk om ‘op maat’ adviezen te krijgen in een gesprek één-op-één; we plannen dan samen een intakegesprek (dat kan o.a. bij mij op kantoor of via beeldbellen).
Ik hoop van harte dat je op basis van deze tips op een leuke manier aan de slag kunt met jouw manier van opvoeden én dat samen aan tafel eten gezelliger zal verlopen. Ik wens jullie vele mooie maaltijden samen!
————————- Wil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen? Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.
Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’. Je leest er hier meer over. ————————-
Referenties behorend bij dit artikel: – Hartstichting (website). – Richtlijn Voeding en eetgedrag (2017). Nederlands Centrum Jeugdgezondheidszorg. (website).
Het lijkt zo makkelijk: praten met kinderen. Kinderen zijn vaak lekker vrolijk, spontaan en kunnen lekker kletsen over van alles en nog wat. Sommige kinderen praten heel gemakkelijk uit zichzelf en zijn echt een open boek. Als ze iets leuks of minder leuks hebben meegemaakt, als ze ergens mee zitten, je hoort het, want ze vertellen het je gewoon.
Andere kinderen zijn echter meer gesloten en kunnen je ook wel dingetjes vertellen, maar ze houden het dan graag wat meer oppervlakkig. Ze laten niet snel het achterste van hun tong zien of praten gewoon niet graag. En dat mag ook. Niet iedereen praat even graag of vertelt even makkelijk over dingen waar hij of zij mee zit. Dat is op zich niet zo erg.
Toch weten we dat het fijn kan zijn om te praten over die dingen waar je je zorgen over maakt. Het geeft je een gevoel van opluchting, je merkt dat je er niet alleen voor staat, je ervaart dat de ander stukjes herkent van wat je vertelt, dat je niet de enige bent die die zorgen heeft, dat er iemand is die jou wil helpen, die met je mee wil denken, bij wie je terecht kunt en – misschien zelfs – dat er toch een oplossing bestaat voor jouw probleem.
Maar wat doe je nou als je het idee hebt dat je kind (of leerling) ergens mee zit? Dat het ergens tegen aanloopt en het zelf niet goed kan oplossen. Dat het ergens mee zit en het aan niemand durft te vertellen. Dat je kind volgens jou met zijn ziel onder de arm rondloopt. Je zou zo graag met hem/haar willen praten, zo graag willen weten wat er in zijn/haar hoofd omgaat, zodat je beter weet hoe je hem/haar kunt helpen. Toch krijg je bij iedere poging, die je waagt om toch een gesprek aan te gaan, nul op request. Zo frustrerend! Wat kun je nou doen als ouder (of leerkracht) om je kind open en vrijuit met jou te laten praten; op een fijne, vertrouwelijke en positieve manier…?
Dat leg ik je graag uit in dit artikel. In dit artikel lees je dan ook een aantal (gespreks)technieken, die je kunt toepassen om je kind op zijn gemak te stellen, om vertrouwen te winnen, om je kind zelf te laten praten en om een fijn gesprek samen te hebben. Uiteraard allemaal met het doel om je kind te helpen.
=> Hieronder vind je maar liefst 9 belangrijke tools, die je voor, tijdens en na jullie gesprek kunt toepassen.
(1) Sluit aan bij je kind Niet ieder kind is hetzelfde. Het ene kind praat nou eenmaal makkelijker dan het andere. Ook het temperament of de persoonlijkheid van een kind spelen mee; het ene kind is bijvoorbeeld extraverter of juist introverter dan het andere.
Verder spelen het ontwikkelingsniveau en de leeftijd van je kind een rol. Een gesprek met een 6-jarige verloopt anders dan een gesprek met een 12-jarige. Jonge kinderen kunnen zich nog niet zo lang aan één stuk concentreren, waardoor het gesprek minder lang kan duren dan bij oudere kinderen. Stel je er ook op in dat je bij jonge kinderen moeilijke woorden vermijd en dat je het zo concreet mogelijk houdt.
Ook de setting van het gesprek speelt een rol. Het ene kind vindt het fijner om op een plek te zitten waar het vertrouwd is (bijv. thuis of in de klas); het andere kind vertelt liever tijdens het doen van een spelletje. Sommige kinderen vinden het fijner om tegen over je te zitten, andere zitten juist liever naast je. Samen wandelen (of een autoritje op weg naar de training of repetitie) heeft beide componenten in zich: je zit / loopt naast elkaar en je bent met iets anders bezig. Je hoeft elkaar dan niet perse aan te kijken. Zeker bij het bespreken van gevoelige of moeilijke thema’s kan dat laatste prettiger zijn voor je kind.
=> Dat zijn in een notendop al enkele factoren waar je rekening mee kunt houden als je een gesprek met je kind wil voeren. Vraag gewoon aan je kind wat het zelf prettig vindt en houd daar zo veel als mogelijk rekening mee.
————————————————- Maak je je zorgen over je kind (0-16 jaar) dat moeite heeft met luisteren, slapen, eten of zindelijk worden? Of heb je een andere opvoedvraag, waar je graag een antwoord op wil? Lees dan hier wat ik voor je kan doen om dat op te lossen.
(2) Het begin: Houd het concreet. Als je met je kind wilt praten, dan heb je daar hoogstwaarschijnlijk een duidelijke aanleiding voor; het zal dus geen gesprek worden over koetjes en kalfjes. Er is iets gebeurd, je hebt iets gezien of gehoord en daar wil je het graag met je kind over hebben. Het is goed om het gesprek met die aanleiding te openen. Vertel je kind de reden waarom je graag met hem/haar wil praten, namelijk dat er iets gebeurd is of dat je iets gezien of gehoord hebt. Probeer dan zo concreet mogelijk te zijn en benoem zo veel als mogelijk het gedrag waar je iets over gezien of gehoord hebt.
Bijv. ‘Ik kreeg een telefoontje van school. Je bent vandaag niet in de klas geweest. Klopt dat?’, ‘Ik vind je de laatste tijd zo stil in de klas. Het lijkt wel of je ergens mee zit. Klopt dat?’ of ‘Het valt me op dat je de laatste tijd niet meer met vriendinnen afspreekt. Klopt dat?’. Wacht even op een reactie en stel dan een neutrale vervolgvraag, bijv. ‘kun je me vertellen wat er aan de hand is?’ of ‘kun je me vertellen wat er gebeurd is?’.
(3) Tijdens het gesprek: Actief luisteren Als je het gesprek goed aanpakt, gaat je kind meestal wel vertellen. Probeer vooral goed te luisteren naar wat je kind jou vertelt. Je kunt laten horen dat je luistert door te ‘hummen’ of andere luistergeluiden te maken. Stel ook korte vragen over wat je kind je vertelt; die vragen gaan dus over de inhoud van wat je kind jou vertelt. Dat is vaak een goede manier om het gesprek gaande te houden.
Laat ook af en toe stiltes vallen. Stiltes zijn helemaal niet erg; die kun je gewoon laten gebeuren en hoef je niet perse meteen op te vullen. Ook kinderen hebben soms nl. even de tijd nodig om na te denken over wat ze willen gaan zeggen en hoe ze dat gaan vertellen. Of ze hebben gewoon even tijd nodig om op adem te komen. Duurt een stilte voor je gevoel toch te lang, dan kun je bijv. vragen: ‘wat kun je er nog meer over vertellen?’, ‘wat wil je er nog meer over kwijt?’ of misschien wel: ‘Vind je het lastig om er over te praten?’.
Je kunt ook af en toe samenvatten van wat het kind verteld heeft om te checken of je de inhoud van wat het kind vertelt nog goed volgt. Je kunt dan bijv. zeggen: ‘Dus als ik het goed begrijp dan zeg je…’. Zo voorkom je dat je aannames gaat doen, die mogelijk onjuist zijn. Daarover hieronder meer.
(4) Laat OMA thuis. Om een fijn gesprek te hebben met iemand anders, is het belangrijk om goed te luisteren. En om eigenlijk alleen maar naar de ander te luisteren. Dat legde ik je hierboven al uit. Dat betekent ook dat je OMA het beste thuis kunt laten. OMA staat dan voor Oordeel Mening Advies. Zodra je nl. je oordeel geeft over wat een ander tegen je zegt, je jouw eigen mening geeft of de ander een advies geeft, sla je het gesprek eigenhandig dood. Het gevaar hiervan is dat je er totaal de plank mee mis kunt slaan. Jouw oordeel kan al snel voelen als een veroordeling of beoordeling en dat is doorgaans negatief voor je gesprekspartner. Je mening kan een totaal andere zijn dan die het kind heeft, waardoor je kind het gevoel krijgt dat je hem/haar totaal niet begrijpt. En je kind hoeft niks te doen met jouw advies, dat kan het gewoon naast zich neerleggen. OMA kan dus heel snel zorgen voor het einde van jullie gesprek, nog voordat jullie goed en wel begonnen zijn. Vandaar: laat OMA vooral thuis.
(5) Neem je NIVEA mee. Neem vooral wel NIVEA mee. NIVEA staat voor Niet Invullen Voor Een Ander. Het gaat hier om het niet doen van aannames of het trekken van (te) snelle conclusies. Bijv. Je vult voor het kind in dat het taal / spelling (of Nederlands) wel niet leuk zal vinden, omdat het dyslexie heeft (terwijl het kind daar zelf helemaal niet zo’n negatief gevoel bij heeft). Of je vult in voor het kind dat het het wel vervelend zal vinden dat het in de pauze vaker alleen door school loopt (terwijl het kind het juist fijn vindt om dan even te kunnen afschakelen van alle prikkels). Als je deze aannames toch doet, dan voelt een kind zich al snel niet begrepen en/of niet (voldoende) gehoord. Dat geeft een onprettig gevoel en nodigt niet uit tot verder praten. Voor je kind kan het voortzetten van het gesprek voelen als nutteloos of zinloos en klapt vervolgens dicht. Dat wil je graag voorkomen.
=> Om te voorkomen dat je te snel aannames doet of te snel conclusies trekt, kun je aangeven dat je niet zeker weet wat je kind precies bedoelt en vraag na of je je kind goed begrijpt. Dat kun je als volgt doen: ‘Ik weet niet zeker of ik je nu goed begrijp. Bedoel je dat…?’.
————————- Volg me nu ook op Facebook en/of Instagram voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie. ————————-
(6) Jouw houding & positie ten opzichte van je kind Let ook op jouw eigen lichaamshouding tijdens jullie gesprek. Als je een open houding aanneemt, dan is je kind waarschijnlijk eerder geneigd om met jou te praten dan wanneer je een gesloten houding aanneemt. Bij een gesloten houding zit je met je armen en/of benen over elkaar; dat nodigt voor je gesprekspartner niet uit om eens lekker voluit met je te gaan praten. Zorg er dus voor dat je zelf ontspannen zit met een open, luisterende houding.
Ook het aankijken van je jonge gesprekspartner is natuurlijk belangrijk, maar neem dat vooral mee als aandachtspunt voor jezelf. Als een kind jou niet aankijkt, hoeft dat absoluut geen desinteresse te zijn. Het kan voor een kind ook (te) lastig, ongemakkelijk of confronterend zijn om je op dat moment te moeten aankijken. Dwing je kind er dan ook niet toe om jou aan te kijken tijdens jullie gesprek. Hoe meer je kind zich tijdens jullie gesprek op zijn gemak gaat voelen, hoe beter dat – als vanzelf – zal gaan. Wellicht gebeurt dat niet tijdens jullie eerste gesprek, maar komt dat later wel. Geef je kind dus de ruimte om jou niet aan te kijken. Heb je hier moeite mee? Houd dan voor ogen dat het gesprek over een bepaald onderwerp gaat dat anders is dan het wel / niet aankijken van elkaar. Als je er tijdens zo’n gesprek toch een punt van gaat maken, dan gaat het meteen over een ander thema dan waar je het eigenlijk over wilt hebben. En dat lijkt me nou net niet de bedoeling. Laat het wel / niet aankijken van elkaar dus tijdens dit gesprek even voor wat het is. Dat kun je altijd op een ander moment bespreken. Maar nu dus liever even niet.
(7) Doe geen beloftes, die je niet kunt waarmaken. Afhankelijk van wat je kind je vertelt, zou je het liefst bepaalde beloftes willen doen, zoals ‘Het komt allemaal wel goed’ of ‘Ik zal het tegen niemand zeggen’. Je weet nl. helemaal niet of het wel echt goed komt en misschien komt er een moment waarop je het echt tegen iemand moet vertellen. Wees daar dus héél voorzichtig mee en ga uiterst zorgvuldig met deze uitspraken om. Om de vertrouwensband, die je tijdens deze gesprekken met een kind opbouwt te handhaven, is het belangrijk om altijd duidelijk én eerlijk te zijn. Blijf altijd eerlijk, ook over wat het kind van jou kan verwachten (en wat niet). Mocht je het in de toekomst inderdaad aan iemand moeten gaan vertellen, dan is het goed om het kind daarvan op de hoogte te brengen, zodat het kind weet wat je gaat doen en wat het daarna zelf kan verwachten. Zo komt het achteraf niet voor onprettige verrassingen te staan.
(8) Heb geduld. Natuurlijk zijn deze gesprekstechnieken geen garantie voor succes. Ze zorgen er niet bij 100% van de kinderen voor dat ze je ineens alles gaan vertellen. Zeker niet. Maar ze maken wel de kans groter dat een kind met jou gaat praten over wat hem bezig houdt, wat er speelt of over wat jij gezien / gehoord hebt. Misschien ook niet bij de eerste keer dat je het er met hem/haar over hebt, maar wel na verloop van tijd. Laat het kind weten dat je beschikbaar bent om met hem/haar te praten en dat je altijd bereid bent om opnieuw te praten.
(9) Afronding: Maak een vervolgafspraak Als het gesprek voor je gevoel nog niet helemaal is afgelopen of als je graag een vinger aan de pols wilt houden over het vervolg, dan is het goed om een vervolgafspraak te maken. Op school kun je dat daadwerkelijk met je leerling plannen. Thuis kun je tegen je kind zo iets zeggen als: ‘laten we er volgende week weer even op terugkomen’. Het is belangrijk dat je je vervolgens ook aan die afspraak houdt.
Tot zover mijn tips om fijne gesprekken te hebben met je kind (of leerling). Ik hoop van harte dat m’n artikel je nieuwe inzichten heeft opgeleverd. Ik wens jou en je kind dan ook hele fijne gesprekken toe!
Wil je graag reageren op dit artikel? Dat mag! Houd het dan wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Zet jouw reactie dan onder dit bericht. Dankjewel alvast voor je reactie!
————————- Wil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen? Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.
Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’. Je leest er hier meer over. ————————-
Heb je vragen over één van deze thema’s, wil je meer weten over het onderwerp of heb je een andere opvoedvraag?
Literatuur & websites, gebruikt voor dit artikel: – Hoe praat ik met mijn kind over vermoedens van kindermishandeling?. Klik hier. – Oog voor het mentaal welbevinden van kinderen en jongeren. Klik hier. – Van Elskens, Ine. (2017). Praten met een klein kind: gemakkelijker gezegd dan gedaan. Klik hier. – Waarom “hoe was het op school?” geen goede vraag is. Klik hier.
Alle kinderen doen wel eens een ander kind pijn en maken wel eens iets stuk, van zichzelf of van een ander. Meestal gaat dat gepaard met heftige emoties: bijv. uit boosheid wordt een ander kind geduwd, geslagen of geschopt, uit frustratie wordt er met auto’s, poppen of blokken gegooid, uit kwaadheid wordt gescholden of iets gezegd dat niet door de beugel kan. Dat zijn vaak heel vervelende situaties, zowel voor het slachtoffer, voor jou als ouder als voor je kind. Als ouder wil je gewoon niet dat jouw kind een ander pijn doet, iets van een ander kapot maakt of een ander uitscheldt.
Kortom, je wil niet dat jouw kind agressief reageert wanneer het ergens niet mee eens is, als het kind een ander onaardig vindt ed.
=> Maar hoe doe je dat? Hoe zorg je ervoor dat je kind niet agressief reageert? Wat kun jij dan beter wel of juist niet doen? En wat kan je kind anders doen? Dat leg ik je graag uit in dit artikel.
Dit artikel gaat over agressief gedrag bij kinderen en tieners en hoe je daar als ouder (of leerkracht) het beste mee om kunt gaan, zodat het agressieve gedrag langzaam maar zeker steeds minder wordt. Wil je weten hoe agressief gedrag ontstaat en welke uitingsvormen het heeft? Lees dan mijn artikel Agressief gedrag bij kinderen en tieners: Uitingsvormen en oorzaken (1 van 2).
Wat was agressief gedrag ook alweer? Zoals je in mijn eerste artikel over agressief gedrag kon lezen, gebruikte ik de definitie van van der Ploeg (2009): Agressie is gedrag waarbij – al dan niet opzettelijk – een ander fysieke en/of psychische schade wordt toegebracht en waarbij formele en/of informele regels worden geschonden. Volgens deze definitie zijn alle mensen – kinderen én volwassenen – wel eens agressief, want we doen allemaal wel eens een ander pijn en we maken allemaal wel eens iets stuk dat van een ander is. Het gaat er dan niet om of dat met of zonder opzet gebeurt, het gaat er alleen om dát het gebeurt.
Goed om te weten In mijn eerste artikel haalde ik het ook al aan: het is belangrijk om te weten dat alle kinderen wel eens agressief gedrag laten zien. Daar hoef je je als ouder of leerkracht dus niet meteen zorgen over te maken. De reden daarvoor is o.a. dat jonge kinderen hun impulsen nog niet zo goed kunnen beheersen; een vaardigheid die ze steeds beter onder de knie krijgen naarmate ze ouder worden. Dus ook het leren beheersen van impulsen is een leerproces en behoort tot de normale ontwikkeling van kinderen.
Daarnaast is het goed om je te realiseren dat het normaal is voor kinderen en tieners om zich af te zetten tegen volwassenen (zoals ouders en leerkrachten) in hun omgeving. Normaalgesproken zie je dat dat gedrag tijdens de adolescentie – dus naarmate ze ouder worden – afneemt, ze groeien er als het ware overheen. Kortom, agressief gedrag kun je – tot op zekere hoogte – dus als normaal en behorend bij de normale ontwikkeling van kinderen en adolescenten zien.
Hoe ga je om met agressief gedrag? Als je als ouder of leerkracht wel eens te maken hebt met agressief gedrag van je kind of leerling, dan zijn dat nooit prettige situaties. Daar wil je het liefst vanaf; sterker nog, je wil ze het liefst voorkomen. Het is goed om te weten hoe je met agressief gedrag van kinderen en tieners kunt omgaan en in goede banen kunt leiden. Je wilt namelijk graag voorkómen dat het blijft voortduren of zelfs erger wordt. Vandaar dat ik je in dit artikel graag 8 waardevolle tips geef, die er samen voor zorgen dat je het agressieve gedrag van je kind of leerling in goede banen leidt en waardoor het langzaam maar zeker zal verminderen.
(1) Bied je kind duidelijkheid, structuur en maak afspraken. Kinderen willen graag duidelijkheid, weten waar ze aan toe zijn en weten wat er van hen verwacht wordt. Het is belangrijk dat kinderen dat thuis en op school krijgen. Geef je kind dat ook. Daarbij is het belangrijk om afspraken te maken én om je kind eraan te houden. Wees daar consequent in.
Het is belangrijk om je óók aan die afspraken te houden als je kind als reactie een driftbui krijgt, gaat schreeuwen, schelden of heel erg boos op jou wordt. Ga je na zo’n heftige reactie van je kind namelijk de afspraak aanpassen aan de wens van je kind, dan heeft je kind (onbewust) geleerd dat het uiten van zijn negatieve gedrag of agressieve reactie een positief resultaat oplevert. De driftbui, het schreeuwen, schelden of boos worden heeft voor je kind dus een positief effect: je kind krijgt toch zijn zin ondanks dat jij eigenlijk iets anders wilde. Door de afspraak op zo’n moment toch te veranderen, houd je zijn ongewenste, agressieve reactie in stand. De kans is groot dat je kind de volgende keer, wanneer hij in eerste instantie wéér niet krijgt wat hij wil, opnieuw agressief op je reageert om er opnieuw voor te zorgen dat je jullie afspraak aanpast aan zijn wens. Je kunt hiermee in een vicieuze cirkel terechtkomen, waardoor het agressieve gedrag van kwaad tot erger wordt. Vandaar dat het zo belangrijk is om je aan jullie gemaakte afspraak te houden, juist als je kind dan gaat schreeuwen of boos op je reageert.
(2) Geef je kind voldoende positieve aandacht. Ook als je kind vaker agressief gedrag vertoont, zal hij dat niet de hele dag door doen. Hij zal naast zijn negatieve gedrag ook positief gedrag laten zien (hoe klein ook). Als je er van doordrongen bent dat je kind alleen nog maar agressief lijkt te doen, dan is dat natuurlijk nog behoorlijk moeilijk te geloven of te zien. Je zult er dan actief naar op zoek moeten. Ga dus actief op zoek naar positief, gewenst gedrag van je kind en laat je kind weten dat je dat gedrag fijn vindt (zonder op dat moment iets te zeggen over zijn negatieve, ongewenste gedrag). Benoem zijn gewenste, positieve gedrag dus. De kans is daarna groter dat je kind dat gedrag vaker zal laten zien. Alle kinderen hebben namelijk behoefte aan positieve aandacht van de belangrijkste volwassenen om hen heen. Dat vinden ze niet alleen fijn; sterker nog, ze hebben het heel hard nodig. Zéker de kinderen die vaker ongewenst, agressief gedrag vertonen. N.B. Het gaat hierbij dus om het benoemen van het (goede, fijne, gewenste) gedrag van je kind, niet je kind als persoon. Keur nooit je kind als persoon af.
(3) Uitlaatklep voor je kind Als je merkt dat je kind periodes heeft waarin hij vaker agressief reageert, zorg dan voor een goede uitlaatklep, waarmee je kind zijn energie kwijt kan. Ik zeg met opzet energie en niet agressie. Ik heb het dan ook niet over rammen tegen een boksbal, iets kapot gooien of schreeuwen in een kussen (wat in deze situaties vaak gepropageerd wordt). Dat is juist niet de bedoeling. Je wil juist niet dat je kind zijn (negatieve) energie omzet in agressief gedrag. Dat is nou net het hele punt. Je wilt juist dat je kind leert om zijn (negatieve) energie op een andere manier te uiten. En dat kan op allerlei manieren, bijv. door te voetballen, fietsen, rennen, muziek maken, dansen, klimmen ed. Ga – samen met je kind – op zoek naar een activiteit, waarvan je weet dat je kind er zijn energie in kwijt kan én er achteraf een goed gevoel van krijgt.
(4) Boosheid onder controle krijgen Het is belangrijk dat je kind zijn boosheid, dat vaak geuit wordt in agressief gedrag, zelf onder controle krijgt. Dat is niet altijd makkelijk. In mijn artikel Hoe je kind zijn emoties de baas wordt lees je meerdere strategieën die je kind dan zelf kan toepassen.
Als je kind weer gekalmeerd is, is het belangrijk om terug te komen op het voorval en om het dan samen te bespreken. Het heeft dus geen zin om dat gesprek te voeren op het moment dat je kind zich nog agressief gedraagt; doe dat pas op het moment waarop iedereen weer rustig is.
En als je kind iets gedaan heeft dat echt niet kon of mocht, dan hoort daar een passende consequentie bij. Het gaat daarbij absoluut niet om lange, harde straffen; dat werkt averechts. Ik denk bij passende consequenties dus niet aan huisarrest of een week zonder iPad / telefoon, want daar leert je kind bar weinig van en die hebben vaak helemaal niks met de situatie te maken.
Maar welke consequenties dan wel? Het gaat er om dat je consequenties geeft die logisch voortvloeien uit of passen bij de situatie. Als je kind iets kapot gemaakt heeft, dan laat je je kind dat repareren. Indien het niet (meer) gerepareerd kan worden, dan kan je kind bijv. een nieuwe kopen. Heeft je kind daar het geld niet voor, dan kan je kind ervoor sparen of proberen om het op een andere manier goed te maken. Heeft je kind op een andere manier iets vervelends gedaan bij iemand anders, dan kan je kind het ook op een andere manier goedmaken. Laat je kind ook vooral zelf met ideeën komen over hoe hij het met de ander kan goedmaken en oplossen. Dat zijn juist belangrijke leermomenten voor je kind. Als ouder is het dan alleen nog belangrijk om in de gaten te houden dat er wel een goede verhouding bestaat tussen wat je kind precies gedaan of gezegd heeft én wat je kind kan doen om het op te lossen. Dat moet te allen tijde redelijk blijven (hoe boos je ook op je kind bent over wat er gebeurd is).
(5) Zet je monitor aan. Het is belangrijk om als ouder te weten waar je kind is (bijv. thuis / bij iemand anders thuis / buiten in het dorp of de stad), wat je kind doet (bijv. huiswerk maken, gamen, spelen, lezen) en met wie doet je kind dat (bijv. spreekt je kind af met klasgenootjes, leeftijdsgenootjes of met kinderen / jongeren die hij niet goed kent). Het gaat er niet om dat je dit als ouder steeds controleert, er continue bovenop zit of gaat verbieden, maar wel dat je weet waar je kind zich mee bezig houdt. Je blijft je kind dus monitoren. Voor kinderen in de basisschoolleeftijd is dit eigenlijk heel normaal om als ouder te doen. En dat blijft zeker ook relevant als je kind op de middelbare school zit, dus ook voor tieners blijft dit belangrijk. Blijf je kind dus monitoren; doe dat niet vanuit controle, maar veel meer vanuit interesse.
(6) Toon interesse. En die interesse geldt niet alleen voor waar je kind wanneer is en met wie, maar ook voor wat je kind precies doet, waar je kind zich mee bezig houdt. Vraag eens na bij je kind welke films of tv-programma’s hij het liefst kijkt en welke games hij graag speelt. Of nog beter: ga samen kijken of samen spelen. Niet alleen leuk om één-op-één-tijd met je kind door te brengen en om je kind positieve aandacht te geven, maar ook om te weten wat je kind precies bezig houdt. Op die manier toon je interesse in én houd je toezicht op wat je kind doet. De volgende stap is natuurlijk dat je erover gaat nadenken of je het fijn vindt waar je kind zijn tijd aan besteed. Ben je het eens met de films of tv-programma’s die hij kijkt, de games die hij speelt? Ga het je kind niet zomaar verbieden, maar blijf er samen het gesprek over voeren.
(7) Kijk eens in de spiegel. Hoe reageer je zelf als je het ergens niet mee eens bent, als je gefrustreerd of boos bent? Wat doe je dan, wat zeg je dan? Begin je dan bijv. al snel te vloeken, sla je met je vuist op tafel, trap je wel eens ergens tegen aan, praat je met stemverheffing of ga je schreeuwen? Denk hierbij trouwens niet alleen aan de directe of open vormen van agressie; denk ook aan de indirecte en meer covert vormen van agressie. Bijv. zeg jij wel eens vervelende, gemene dingen over anderen (als je boos bent)? Roddel je wel eens over iemand (als je het idee hebt dat die ander vervelend tegen je doet)? Sluit je wel eens mensen (onbewust of ongemerkt) buiten (als je even geen zin hebt om met die persoon om te gaan)? Ook dat zijn allemaal voorbeelden die je je kind geeft. En vaak vinden we het heel vervelend als onze kinderen het doen, maar doen we het zelf ook wel eens. Toch is het goed om ook voor jouw eigen gedragingen en reacties eens goed in de spiegel te kijken. Ga er de komende tijd eens op letten en bekijk dan wat je aan je eigen gedrag kunt verbeteren, zodat je ook op dit vlak een goed voorbeeld voor je kind kunt zijn. Je kind leert namelijk niet alleen van wat jij zegt, maar ook – en misschien wel meer – van wat jij doet.
(8) Zoek zelf hulp. Ga eerst consequent aan de slag met de punten uit dit artikel. Merk je na 3-4 weken consequent toepassen dat het te weinig vruchten afwerpt, dan is het belangrijk om actie te ondernemen. Er bestaan cursussen voor ouders, waarin je leert om met het agressieve gedrag van je kind om te gaan en om dat gedrag in goede banen te leiden. In een dergelijke cursus kom je o.a. ouders tegen die thuis soortgelijke situaties meemaken, waardoor jij minder het gevoel dat je de enige bent die hier tegen aan loopt (want dat is zeker niet het geval).
Tot zover mijn tips voor wat je kunt doen aan het agressieve gedrag van je kind of tiener. Ik hoop van harte dat mijn tips waardevol vond en dat je er thuis mee aan de slag gaat.
Wil je graag reageren op dit artikel? Dat mag! Houd het dan wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Zet jouw reactie dan onder dit bericht. Dankjewel alvast voor je reactie!
————————- Wil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen? Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.
Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’. Je leest er hier meer over. ————————-
Heb je vragen over één van deze thema’s, wil je meer weten over het onderwerp of heb je een andere opvoedvraag?
Literatuur & websites, gebruikt voor dit artikel: – Akse, J. (2002). The development of personality and problem behaviour in adolescence. Utrecht University: Utrecht. Klik hier. – Matthys & Boersma. (2016) Gedragsproblemen bij kinderen: Wegwijzer voor ouders van kinderen met brutaal, boos of agressief gedrag’. Uitgeverij Hogrefe: Amsterdam. – Verhulst & Verheij. (2000). Kinder- en Jeugdpsychiatrie: Onderzoek en diagnostiek. Van Gorcum: Assen. – van der Ploeg, J.D. (2009). Agressie: Ontstaan, ontwikkelingen en oplossingen. Klik hier. – Ouders van Nu. (2020). Gedragsproblemen: Waar komt agressie bij kinderen vandaan en hoe ga je er mee om?. Klik hier. – Centrum voor Jeugd en Gezin Leiden. Agressief gedrag. Klik hier.
Je kind gaat binnenkort naar de brugklas. Dat is vaak een grote stap. Je kind moet nu ineens een stuk fietsen (vaak enkele kilometers) om op school te komen, hij gaat nieuwe vrienden maken, hij moet zijn plek veroveren in zijn nieuwe klas, hij moet de route naar de lokalen leren in zijn nieuwe school, hij krijgt ineens veel meer huiswerk dan dat hij gewend was van op de basisschool, voor ieder vak een andere leerkracht en andere boeken en ga zo maar door. En van de ene kant weet je dat dat allemaal wel los zal lopen, maar van de andere kant zul je je – afhankelijk van je kind – ook best zorgen maken over hoe jouw kind omgaat met al die nieuwigheden.
=> In dit artikel geef ik je 6 handige tips om de overgang van groep 8 naar de brugklas net weer een stukje gemakkelijker te maken. Hier komen ze.
(1) Voorbereiding Voordat je kind daadwerkelijk naar zijn nieuwe school gaat, is het goed om alvast een aantal dingen samen voor te bereiden.
* Samen naar school fietsen: De kans is groot dat je kind een stuk verder moet gaan fietsen dan naar de basisschool. Dat is een nieuwe route met allemaal nieuwe verkeerssituaties. Het is goed als je kind die route vaker samen met jou kan verkennen. Fiets daarom voordat je kind naar school gaat een paar keer samen naar zijn nieuwe school. Dat zijn vaak ook goede momenten om het samen over de nieuwe schooltijd te hebben, over zijn ideeën, zijn verwachtingen. Ook nu is de informatie en steun die jij je kind geeft nog steeds erg belangrijk.
* Boeken kaften: Je kind krijgt nu voor nagenoeg elk vak (nieuwe of tweedehands) boeken, o.a. leerboeken, werkboeken ed. Zeker voor de leerboeken is het fijn als ze gekaft worden. Dat kun je doen door ze te kaften met stevig kaftpapier, maar dat kan ook met rekbare kaften. Dit kan een leuk klusje zijn om samen met je kind te doen. Je kind leert hij van jou hoe hij het handig kan doen én jullie hebben weer een mooi momentje samen.
* Kamer functioneel inrichten: Je kind zal nu vaker huiswerk krijgen, zowel maak- als leerwerk. Dan is het fijn als je kind een goede plek heeft om rustig zijn huiswerk te kunnen maken, bijv. op zijn eigen slaapkamer. Een bureau met een bureaustoel, waarop je kind goed kan zitten, zijn alvast een goed begin. Als het kan en als je er de ruimte voor hebt, is het fijn als je kind een bureau heeft waar hij naast zijn computer / laptop een boek / schrift kan leggen. Daarnaast heeft je kind een plek nodig waar hij zijn boeken en schriften in kan leggen, bijv. een kast of lade. Je kind neemt nl. niet elke dag al zijn boeken mee naar school; een deel van de boeken zal – afhankelijk van zijn rooster – thuis blijven. En of je de slaapkamer dan ook meteen een fris likje verf of nieuwe gordijnen gaat geven, is helemaal aan jullie zelf.
————————————————- Maak je je zorgen over je kind (0-16 jaar) dat moeite heeft met luisteren, slapen, eten of zindelijk worden? Of heb je een andere opvoedvraag, waar je graag een antwoord op wil? Lees dan hier wat ik voor je kan doen om dat op te lossen.
(2) Wat heeft je kind allemaal nodig op school? Over het algemeen geeft de nieuwe school je kind vooraf aan het nieuwe schooljaar een duidelijk overzicht van wat je kind allemaal nodig heeft. Op die manier kan je kind zich – samen met jou – voorbereiden op de nieuwe school.
Wat je kind zeker nodig heeft, is: – Een stevige rugzak – Een broodtrommel en waterfles. – Een agenda, handig om te kunnen (en leren) plannen. – Etui met schrijfspullen (denk aan pennen, potloden, kleurpotloden, markeerstiften, gum, slijper, passer ed.) – Een geodriehoek – Schriften, collegeblokken, snelhechters en plastic hoezen met gaatjes – Schoolboeken, liefst gekaft (m.b.v. papieren of elastische kaft) – Apparaten: een laptop, rekenmachine en USB-stick – Gymles: gymtas, gymshirt, gymbroekje, gymsokken en -schoenen, handdoek en douchegel. – Gaat je kind op de fiets naar school? Check dan of de banden nog goed zijn, het licht het nog doet, de remmen het nog goed doen, er een slot op zit etc.*
Maar vraag zeker bij de school van jouw kind na wat je kind allemaal wel én niet nodig heeft.
*: Op de website van Veilig Verkeer Nederland kun je een handige fietscheck doen, zodat je zeker weet dat de fiets aan alle officiële verkeerseisen voldoet.
(3) Straal vertrouwen uit. Je kind heeft er 8 jaar naar toe gewerkt om de basisschool af te ronden en nu naar de middelbare school te gaan. Hij heeft op de basisschool informatie gekregen en gesprekken gehad over zijn toekomst, hij is in groep 7 en/of 8 naar open dagen geweest, heeft misschien wel een kennismakingsdag bijgewoond op zijn nieuwe school etc. Samen met de leerkracht zijn jullie het eens geworden over het schoolniveau dat het beste bij je kind past. Kortom, al met al is je kind echt wel klaargestoomd om naar de nieuwe school te gaan. Dat ging echt niet over een nacht ijs. Heb dan ook het vertrouwen in je kind dat hij dit kan en straal dat vertrouwen uit. Als jij in je kind gelooft, gaat hij dat ook steeds meer over zichzelf geloven.
(4) Als je kind de brugklas heel erg spannend vindt. Ook al is je kind er de afgelopen tijd voor klaargestoomd om naar de middelbare school en de brugklas te gaan, toch vinden de meeste kinderen het spannend om uiteindelijk daadwerkelijk te gaan. Er staan allemaal nieuwe dingen te gebeuren, waarvan ze vooraf niet helemaal weten wat het inhoudt of hoe het gaat. Denk maar aan het fietsen naar school (Vind ik het gebouw wel in m’n eentje?), de weg vinden ín school (Weet ik wel waar ik precies moet zijn?), goed voorbereid zijn voor de lessen (Heb ik alles bij me? En zijn het wel de goede boeken, die ik in m’n tas heb gedaan?), heb ik leuke klasgenoten (Kan ik snel vrienden maken?), heb ik wel de goede kleren aan, hopelijk word ik niet gepest, wat gebeurt er als ik te laat kom op school of als ik m’n huiswerk niet af krijg en ga zo maar door. Die onzekerheid maakt het gewoon spannend. En jij als ouder kunt je kind vooraf met veel helpen en je kunt samen veel voorbereiden, maar je kunt niet meer samen met je kind naar school. Ín school zal je kind het vanaf nu echt zelf moeten doen. Je kunt je goed voorstellen dat dat – zeker in het begin – behoorlijk spannend kan zijn.
Als je merkt dat je kind met vragen zit of zich zorgen maakt, praat er dan samen over. Laat je kind vertellen waar hij mee zit en onderbreek hem dan niet. Zeg ook niet te snel ‘het komt wel goed’ of ‘stel je niet zo aan’. Voor je kind zijn het legitieme onzekerheden of zorgen en het is belangrijk dat hij die met jou kan delen. Geef je kind dan ook echt de mogelijkheid om zijn ei bij jou kwijt te kunnen, om zijn zorgen te uiten en om zijn vragen aan jou te stellen. Probeer te voorkomen dat je de oplossing steeds voorkauwt; vraag ook eens ‘hoe denk je dat je dat kunt oplossen?’. Op die manier leert je kind om in oplossingen te denken, want voor elk probleem is een oplossing. En als je kind er zelf echt nog niet uitkomt, dan doe je uiteraard zelf een voorstel en geef je aan hoe jij het zou aanpakken of oplossen. Op die manier wordt het gesprek steeds gelijkwaardiger, net zoals jullie relatie dat ook zal mettertijd worden. Toch zal je kind voorlopig echt nog jouw ideeën en adviezen nodig hebben (ook als hij dat niet direct zal toegeven).
TIP: Laat je kind afspreken met oud-klasgenoten van de basisschool, die ook naar dezelfde middelbare school gaan. Samen naar de nieuwe school fietsen of samen de school binnenlopen is toch fijner dan helemaal alleen.
(5) Blijf beschikbaar Je kind lijkt nu ineens misschien een stuk groter dan toen hij nog op de basisschool zat, maar dat wil nog niet zeggen dat hij alles al weet. Je kind zal misschien minder geneigd zijn om jou om raad te vragen of om je dingen te vertellen, maar het blijft belangrijk om contact met je kind te houden. Blijf met je kind praten. Misschien heeft je kind daar niet altijd evenveel zin in; doe het dan vooral op de momenten dat het voor je kind prettig is. Dus niet als je kind net aan het bellen is met één van zijn vrienden of aan het gamen is, maar wel tijdens een autoritje, tijdens het uitlaten van de hond of vlak voordat je kind gaat slapen. Blijf ook in de gaten houden of je kind lekker in zijn vel zit. Kortom, blijf beschikbaar voor je kind, ook als je kind je het idee geeft dat dat echt niet meer nodig is. Heb je het idee dat je kind alleen nog maar aan het gamen is of veel tijd kwijt is met social media? Dan wordt het tijd om samen goede afspraken te maken. Hoe je dat doet en welke afspraken je dan maakt, lees je in m’n artikel ‘Welke afspraken maak je met je kind of tiener over gamen en telefoongebruik?’.
————————- Volg me nu ook op Facebook en/of Instagram voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie. ————————-
(6) Samen plannen. Op de middelbare school krijgt je kind beduidend meer huiswerk dan op de basisschool. Hij moet vaker opdrachten maken in zijn werkboeken of leerstof leren uit zijn leerboeken. Dat kost tijd. En dar moet je kind aan wennen. Niet alleen aan het huiswerk maken en leren zelf, maar ook om het op een goede manier te plannen. En ook dat is een vaardigheid die de meeste brugklassers of tieners nog moeten leren.
Sterker nog, vaak zijn tieners / adolescenten daar nog helemaal niet zo goed in. Ze kunnen best al wat dingen plannen, maar ze kunnen nog niet altijd het grote geheel overzien of plannen het nog niet altijd even handig; ze kijken nog veel meer naar het effect op de korte termijn dan op de lange termijn. Daar kunnen ze dus echt nog wel jouw hulp bij gebruiken. Je kunt bijv. afspreken dat je – zeker tot aan de herfstvakantie – 1x per week (bijv. in het weekend) samen bekijkt wat het huiswerk voor de komende week is en wanneer je kind dat het beste kan maken. Daarbij houden jullie o.a. rekening met zijn andere activiteiten (zoals een training, repetitie of muziekles). Als je dat een tijdje samen doet, merkt je kind waar hij allemaal rekening moet houden en leert hij langzaam maar zeker steeds beter hoe hij zijn planning handig kan aanpakken.
Merk je dat je kind het goed onder de knie heeft en zich ook daadwerkelijk aan zijn planning houdt? Dan kun je het steeds meer aan je kind gaan overlaten. Blijf wel ter beschikking voor het geval je kind er nog vragen over heeft of als hij vast loopt.
Tot zover mijn tips voor hoe je jouw kind kunt voorbereiden op de overgang van groep 8 naar de brugklas. Ik hoop van harte dat je ermee aan de slag gaat en je je kind op een goede manier kunt begeleiden.
Wil je graag reageren op dit artikel? Dat mag! Houd het dan wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Zet jouw reactie dan onder dit bericht. Dankjewel alvast voor je reactie!
————————- Wil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen? Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.
Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’. Je leest er hier meer over. ————————-
Heb je vragen over één van deze thema’s, wil je meer weten over het onderwerp of heb je een andere opvoedvraag?
Het gaat nu toch echt gebeuren: je kind gaat bijna naar groep 1. Nu is je kind nog een peuter, maar over niet al te lange tijd is je kind toch echt een kleuter. Wat een stap. Wat een mijlpaal.
Hoewel kinderen officieel pas vanaf 5 jaar leerplichtig zijn, starten de meeste kinderen al in groep 1 als ze 4 jaar zijn. Voor je kind is het heel fijn om – voordat het naar groep 1 gaat – een beetje voorbereid te zijn. Met een goede voorbereiding weet je kind wat er allemaal gaat gebeuren en krijg jij langzaam maar zeker het gevoel dat je kindje het wel gaat redden op school.
Die voorbereiding zit ‘m trouwens niet in schoolse vaardigheden. Je kind hoeft als startende kleuter nl. echt nog niet te kunnen lezen of schrijven; het hoeft in principe zelfs nog helemaal geen letters of cijfers te herkennen. Dat komt allemaal wel en daar gaan ze in groep 1 en 2 spelenderwijs aandacht aan besteden. Dus is je kindje bijna 4 jaar en is het daar nu nog niet zo mee bezig? Geen probleem! Dat komt wel. Daar gaan ze in de kleutergroepen stap voor stap mee aan de slag.
Toch is het natuurlijk fijn als je kind wel een aantal andere dingen zelf kan. Op de basisschool wordt namelijk toch net wat meer zelfstandigheid van je kind verwacht dan bij een peuterspeelzaal of kinderopvang. Realiseer je dat de leerkracht zo’n 20-30 leerlingen heeft en niet bij iedere handeling (bijv. jas aan / uit, gymschoenen aan / uit, schoenveters strikken, naar de wc gaan etc.) alle kinderen individueel kan helpen. Je vindt hieronder een aantal vaardigheden waarvan ik je met klem wil aanraden om die vooraf thuis met je kind te gaan oefenen, zodat je kind die – op het moment dat het naar groep 1 gaat – goed zelf kan doen.
O ja, en een stukje verderop in dit artikel vind je nog meer handige tips, die je als ouder moet weten, wanneer je kindje naar groep 1 gaat én hoe je je kindje goed kunt voorbereiden.
Dit zijn vaardigheden, waarvan het heel handig is wanneer je (bijna) kleuter die vóór groep 1 onder de knie heeft:
(1) Wennen aan de basisschool. Het is fijn voor je kind om vooraf aan de eerste echte schooldag te weten waar het precies naar toe gaat. Je kunt vooraf aan die ‘grote dag’ al eens vaker naar de school toe lopen of fietsen of misschien zelfs binnen in school of in de klas een kijkje gaan nemen. Vaak vinden leerkrachten dat juist fijn, zodat je kind langzaam maar zeker vertrouwd raakt met de nieuwe plek. Dat maakt (o.a.) het afscheid nemen aan het begin van de dag ook weer wat makkelijker.
Vaak organiseren scholen wen- / oefendagen voor de nieuwe leerlingen in groep 1. Je kind kan dan een aantal dag(del)en meelopen om zo een indruk te krijgen van wat er allemaal gebeurt op school. Je kind ziet dan ook al eens kennismaken met alle nieuwe klasgenootjes.
(2) Overdag zindelijk zijn. Als je kind naar groep 1 gaat, is het belangrijk dat je kind overdag zindelijk is voor plassen en poepen. De leerkracht van je kind kan nl. niet je kind helpen als het op de wc zit en kan ook geen luier verschonen (m.u.v. bijzondere situaties of noodgevallen). De leerkracht staat namelijk in de groep en heeft nog zo’n 20-30 andere leerlingen om op dat moment naar om te kijken. Daarbij is het natuurlijk ook goed, wanneer je kind zelf zijn billen kan afvegen. Je kind hoeft op deze leeftijd trouwens nog niet perse ’s nachts zindelijk te zijn. Dat komt wel, als je kind wat ouder is.
TIP: Is je (aanstaande) kleuter nu nog niet zindelijk? Kijk dan eens of m’n cursus ‘Tijd voor Zindelijkheid’ iets voor je is; of spreek een intakegesprek met me af, zodat ik jullie persoonlijk kan helpen.
(3) Zelf aankleden. Een groot deel van het schooljaar zal je kind een jas aan hebben. Het is handig als je kind die zelf open & dicht en aan & uit kan doen, zodat de leerkracht daar niet aan te pas hoeft te komen. Oefen thuis dat je kind zijn jas zelf kan aan- en uitdoen, met een rits en/of knoopjes en dat je kind zijn jas zelf kan ophangen aan het haakje.
Vanaf groep 1 gaan de leerlingen ook gymmen, net als de oudere klassen. Het is handig als je kind dan zijn eigen schoenen én zijn gymschoenen uit & aan kan doen. Wellicht is het de bedoeling dat je kind gymkleren mee neemt, maar vaak is het al genoeg als je kind zijn trui of shirt kan uittrekken en in zijn onderhemd kan gymmen. Ook het uit- en aantrekken van een shirt of trui is dus goed om thuis te oefenen, zodat je kind dat op school helemaal zelf kan doen.
Heeft je kind veterschoenen? Dan is het goed om je kind te leren om zelf zijn veters te strikken. Dit is best lastig en tijdrovend voor jonge kinderen. Merk je dat je kind dat nog niet in de vingers heeft? Koop dan schoenen met klittenband (of ga het alsnog goed met je kind oefenen).
O ja, en dan heb je nog de zg. ‘bananenvoeten’, die je bij kleuters vaker voorbij ziet komen. 😉 Dan zit de schoen aan de verkeerde voet en meestal loopt dat toch net iets minder prettig. Om je kind hier een handje bij te helpen, kies je een grotere sticker uit, die je doormidden knipt. De ene helft plak je in de ene schoen (tegen de rand van schoen, op de plek waar de hak komt) en de andere helft in de andere schoen. Als je kind de schoenen aantrekt, hoeft hij nu alleen nog maar de sticker op de goede manier tegen elkaar aan te leggen. Zo ziet je kind heel duidelijk wat zijn linker- en rechterschoen is en is de kans groter dat de juiste schoen aan de juiste voet terecht komt.
————————————————- Maak je je zorgen over je kind (0-16 jaar) dat moeite heeft met luisteren, slapen, eten of zindelijk worden? Of heb je een andere opvoedvraag, waar je graag een antwoord op wil? Lees dan hier wat ik voor je kan doen om dat op te lossen.
(4) Zelf eten. In de klas zijn er 2 pauzes: één pauze om het fruit te eten en één pauze om de boterhammen te eten. Allereerst is het goed als je je kind leert hoe hij zelf zijn beker én zijn boterhammentrommel open (en goed dicht) kan maken. Vooral het sluiten van de drinkbeker kan wel eens problematisch zijn; zeker als je kind niet alles in één keer opdrinkt en nog een beetje in de beker laat zitten. Als de beker dan niet goed dicht is, heb je lekkage en zijn alle spullen nat.
Soms kan het nog best lastig zijn om fruit open te maken of zelf op te eten. Denk maar aan een banaan, mandarijn of kiwi. Als je kind het nog niet helemaal zelf kan, maak het dan op zo’n manier klaar dat je kind het wél zelf kan. Of geef je kind fruit mee dat het wel goed zelf kan openen en eten.
(5) Duidelijk communiceren & Samen spelen. Als kinderen pas beginnen in groep 1 dan beginnen ze aan een heuse ontdekkingstocht. Alles en iedereen is nieuw, en alles (of heel veel) is interessant. Kinderen zijn van nature nieuwsgierig en gaan ontdekken wat er allemaal te doen is; in de klas en buiten op het schoolplein. Jonge kinderen kunnen ook nog niet zo lang hun aandacht bij één activiteit houden en fladderen / vlinderen dan van het ene naar het andere speelgoed.
Samen spelen is voor jonge kinderen, ook voor kleuters, soms nog best lastig. Op deze leeftijd gaan ze van vooral ‘naast elkaar’ spelen steeds meer naar ‘samen spelen’. Dat kan ook voor wat meer wrijving en ruzietjes zorgen. Je kent wel uitspraken als ‘ik had ‘m eerst’ of ‘je mag dat niet afpakken’. Kleuters moeten nog leren om rekening te houden met elkaar. Vaak wordt in de klas afgesproken op welke manier ze met elkaar kunnen omgaan en leren ze hoe ze in dergelijke situaties op elkaar kunnen reageren. Kinderen leren bijvoorbeeld dat ze moeten wachten op een speeltje totdat de ander ermee klaar is (en dat ze het dus niet zo maar mogen afpakken) en/of dat ze tegen een ander kindje – dat iets vervelends doet – kunnen zeggen ‘stop, hou op, ik vind het niet meer leuk’. Vaak spreekt de leerkracht ook af dat als ze er zelf niet uitkomen ze de leerkracht om hulp mogen vragen.
(6) Heel praktisch: Schoolspullen. In groep 1 heeft je kind nog niet zo veel verschillende spullen nodig. Bij de voorgaande punten heb je al een aantal spullen voorbij zien komen. De spullen, die je in het lijstje hieronder vindt, zijn vaak wel echt nodig.
O Schooltas O Broodtrommel voor tussendoortje O Broodtrommel voor lunch O Drinkbeker O Gymschoenen*
* Vaak zijn een gymtas en gymkleren voor kleuters nog niet nodig. De leerkracht verzamelt de gymschoenen van alle leerlingen in een grote mand of kist. Daarnaast zijn nog niet alle kinderen even handig met het aan- / uittrekken van hun kleren. Om te voorkomen dat het omkleden te lang duurt (en ze daardoor minder lang kunnen gymmen), kiezen ze er in groep 1 vaak voor om in de gewone kleren of het ondergoed te gymmen.
TIP: Zorg ervoor dat op alle losse onderdelen de naam van je kind duidelijk zichtbaar is.
————————- Volg me nu ook op Facebook en/of Instagram voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie. ————————
(7) Aftellen naar de eerste schooldag. Om je kind goed voor te bereiden op de eerste schooldag is het leuk om samen af te tellen naar die grote dag. Zo weet je kind nog beter wanneer het precies gaat gebeuren. Daar kun je een leuke aftelkalender voor gebruiken. Die kun je samen met je kind zelf maken of je kunt m’n aftelkalender ‘Yes, ik mag naar school!’ downloaden en uitprinten (klik op de link en scroll naar beneden). Zo’n aftelkalender geeft je kind ook weer meer duidelijkheid; hierdoor weet het beter wat het kan verwachten en krijgt het meer grip op de situatie.
(8) Stimuleer de ontwikkeling van je kind. Ook al hoeft je kind aan het begin van groep 1 echt nog geen letters of cijfers te herkennen, het is toch fijn om je kind al enigszins te stimuleren. Op cognitief en spraak-/taalgebied kun je je kind goed stimuleren door regelmatig voor te lezen. Een ideaal moment om dat te doen, is om het voorlezen op te nemen als vast onderdeel van jullie bedritueel. In m’n artikel ‘Ja, ik wil … voorlezen!’ geef ik je een mooi overzicht van allerlei voordelen van voorlezen.
Daarnaast kun je de grove motoriek stimuleren door je kind regelmatig buiten te laten spelen, samen naar speeltuintjes te gaan, te leren fietsen ed. Als je kind niet zo van buitenspelen houdt en liever binnen speelt, dan kun je met de tips uit m’n artikel ‘Is het erg als kinderen niet buiten spelen?’ je kind stimuleren om meer naar buiten te gaan.
De fijne motoriek van je kind stimuleer je (o.a.) door je kind te laten tekenen, kleuren, kleien ed. Ook dat hoeft nog niet aan hoge eisen te voldoen, maar het is al fijn als je kind weet hoe het een potlood of pen kan vasthouden. Vind je kind het lastig om te bedenken wat het (binnen) allemaal kan doen? Bekijk dan m’n video ‘Verveelt jouw kind zich wel eens?’, waarin ik je uitleg hoe je een AntiVerveelPot maakt en de verveling van je kind tegen kunt gaan.
(9) Naar school brengen. En dan is het moment van de eerste schooldag eindelijk aangebroken: je kind gaat vandaag echt naar school. Soms is dat voor de ouder nog spannender dan voor het kind zelf (zeker als je je kind goed voorbereid hebt). Het is voor je kind het fijnste om het naar school brengen en het afscheid nemen steeds op (nagenoeg) dezelfde manier en met dezelfde stappen aan te pakken. Zo wordt die situatie voorspelbaar voor je kind, weet je kind beter waar het aan toe is en krijgt het grip op de situatie; dat zorgt allemaal voor een groter gevoel van veiligheid en vertrouwen. Hoe je het naar school brengen én het afscheid nemen op een positieve manier aanpakt, lees je in m’n artikel ‘Help, mama gaat weg…!?’.
TIP: Maak een foto van je kind op zijn/haar eerste schooldag. Echt een mijlpaal om vast te leggen!
(10) Extra moe…? Nu je kind naar school gaat, kan het na de schooldag thuis extra moe zijn. Het is ook niet niks om alle nieuwe dingen van de dag te verwerken. De eerste weken op school en in de nieuwe klas zijn dan ook echt vermoeiend. Soms zie je zelfs dat kleuters weer tijdelijk behoefte hebben aan hun middagdutje. Dat is helemaal niet erg. Juist tijdens het slapen verwerken ze wat ze allemaal hebben meegemaakt en kunnen ze goed bijtanken. Zorg ervoor dat het middagdutje niet te lang duurt, maar geef je kind wel de mogelijkheid om ’s middags even uit te rusten en bij te komen van de intensieve dag. Door de vermoeidheid merk je dat kinderen in deze periode ook meer prikkelbaar zijn, wat meer last kunnen krijgen van driftbuien, sneller boos of gefrustreerd zijn of eerder huilen. Ook dat hoort er voor nu even bij en gaat na een tijdje – als je kind goed gewend is op school -echt wel weer over. Wil je weten hoe je op een positieve manier om kunt gaan met driftbuien van je kind? Lees dan m’n artikel ‘Mijn kind heeft vaker driftbuien! Wat nu?’ | Minder driftbuien in slechts 5 stappen.’.
Tot zover mijn tips voor hoe je jouw aanstaande kleuter kunt voorbereiden op een fijne eerste schooldag. Ik hoop van harte dat je ermee aan de slag gaat en je je kind op een goede manier kunt begeleiden.
Wil je graag reageren op dit artikel? Dat mag! Houd het dan wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Zet jouw reactie dan onder dit bericht. Dankjewel alvast voor je reactie!
Wil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen? Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.
Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’. Je leest er hier meer over.
Heb je vragen over één van deze thema’s, wil je meer weten over het onderwerp of heb je een andere opvoedvraag?
Kinderen kunnen soms behoorlijk overmand raken door hun eigen emoties. Je kind is dan zó boos of verdrietig dat je bijna geen contact met hem krijgt. In dit artikel leg ik je uit wat emoties precies zijn en waarom we emoties hebben. Op basis van die informatie hoop ik dat je ze (nóg) beter gaat begrijpen. Verderop in het artikel geef ik je 6 praktische tips om de heftige emoties van je kind in goede banen te leiden. Afsluitend vind je nog 10 handige tips om je kind te leren hoe hij zélf rustig kan worden na het ervaren van een heftige emotie.
Wat zijn emoties eigenlijk? Emoties zijn een complexe set gedragingen, die ontstaan als reactie op een externe of interne gebeurtenis. Een externe gebeurtenis kan zo iets zijn als ‘je hebt onverwachts een onvoldoende voor een toets, daardoor voel je behoorlijk teleurgesteld’ of ‘iemand maakt een vervelende opmerking over je, waardoor je boos wordt’. Een voorbeeld van een interne gebeurtenis is ‘je wil graag iets nieuws leren, maar het lukt je maar niet; je raakt gefrustreerd’.
Een emotie bestaat uit 3 componenten. Ze bevatten een: (1) Fysiologische reactie (zoals verhoogde ademhaling of hartslag); (2) Expressieve component (zoals een bepaalde gezichtsuitdrukking); (3) Ervaring: dat is het subjectieve gevoel of de cognitieve beoordeling dat je een emotie ervaart.
Hoe je een emotie of emotionele ervaring interpreteert en evalueert, hangt af van je cognitieve ontwikkeling en de ervaringen die je voorheen al hebt opgedaan. Kinderen hebben in vergelijking met volwassenen nog niet zo veel ervaringen op het gebied van emoties, dus voor hen is een juiste interpretatie en evaluatie vaak nog lastig. Om de emotie op een goede manier te interpreteren, begrijpen of labelen hebben ze ons als volwassenen nodig.
Primaire en secundaire emoties Emoties kun je grofweg indelen in primaire (of lagere) en secundaire (of hogere) emoties. Primaire emoties worden automatisch en onbewust door prikkels uit de buitenwereld opgeroepen. Denk maar aan de emoties boos, blij, bang en bedroefd. Alle andere emoties zijn van de primaire emoties afgeleid. De secundaire emoties gaan vaak gepaard met bewuste beleving of gevoelens. Deze emoties zijn ook meer afhankelijk van omgevingsinvloeden en cultuur. Denk hierbij aan emoties als ontroering, geluk, trots, jaloezie, afgunst, schuld, schaamte en medelijden.
Hoe we naar emoties en emotionele uitingen kijken, komt voort uit onze eigen overtuigingen, ideeën en veronderstellingen. Zo heb je misschien wel van je eigen ouders geleerd dat het slecht is om kwaad te zijn (‘doe eens rustig, als je zo tegen me praat, luister ik niet naar je’) of dat je beter niet kunt huilen (‘stop maar met huilen, daar ben je nu echt te groot voor’). Als je als volwassene toch nog een keer boos bent, kan dat een schuldgevoel bij je oproepen. Deze (vaak onbewuste) overtuigingen of veronderstellingen kunnen het jou als volwassene moeilijker maken om op een positieve manier met emoties om te gaan. => Je kunt je voorstellen dat die overtuigingen en veronderstellingen ook (onbewust) bepalen hoe jij met de emoties van je kind omgaat en hoe jij op zijn emoties reageert.
Realiseer je dat iedereen emoties heeft. Emoties zijn niet goed of fout. Ze horen erbij, zowel bij volwassenen als bij kinderen. Het is echter niet goed om zo maar alles te doen (= gedrag) als je een heftige emotie ervaart. Als je heel boos bent op iemand, ga je niet met spullen gooien of ga je niet iemand anders pijn doen. Als je heel erg verdrietig bent, ga je geen vervelende, pijnlijke opmerkingen maken tegen iemand anders. Het is dan ook belangrijk om als kind al te leren hoe je je emoties in goede banen kunt leiden. Lees hieronder ook verder over ‘emotieregulatie’.
Wil je eerst meer over mij en m’n bedrijf weten? Lees dan hier meer over m’n achtergrond.
Waarom hebben we emoties? Wat is de functie van emoties? Emoties zijn een vorm van communicatie. Door middel van je emoties communiceer je met anderen om je heen. Je laat met je emoties zien dat er iets aan de hand is en je geeft anderen de kans hierop te reageren (bijv. als je boos bent, geef je aan dat ze ergens mee moeten stoppen; als je verdrietig bent, geef je aan dat je getroost wil worden). Door het tonen van een emotie reageert een ander op jou; en vervolgens reageer jij daar weer op, evt. met een heftigere of een andere emotie. Dit noemen we een cyclisch emotieproces.
Kinderen leren emoties te herkennen en te begrijpen in de sociale interactie met anderen. Juist in de omgang met anderen maken we gebruik van onze emoties en proberen we de emotie van de ander te ‘lezen’. Door middel van taal kun je een groot deel van een situatie uitleggen. Als ouder leg je in een opvoedsituatie bijvoorbeeld uit wie wat gedaan heeft en waarom: ‘Jij pakte zijn speelgoed af, terwijl hij er nog mee speelde. Dat vond hij niet fijn. Daarom is hij nu boos op je.’. Door jouw uitleg over de situatie en het benoemen van de bijbehorende emoties leert je kind om een emotie aan een situatie te koppelen én leert hij om het effect ervan op andere kinderen (of volwassenen) te zien. Het gebruik van taal helpt dus niet alleen om emoties te herkennen of te leren, maar ook om te begrijpen wat er in anderen omgaat en waarom anderen op een bepaalde manier op jou reageren.
Emoties in ontwikkeling Kinderen moeten nog leren om hun emoties te herkennen, te benoemen, te accepteren, op een gezonde manier te uiten en te verwerken. Hierbij kun je je kind helpen. Als ouder geldt je als voorbeeld voor je kind: je kind kijkt naar jou en naar hoe jíj omgaat met jouw emoties. Het is belangrijk om je daar als ouder bewust van te zijn.
De reden dat het belangrijk is dat ze zich emotioneel goed ontwikkelen, is dat we weten dat kinderen die zich emotioneel goed ontwikkelen, zichzelf goed kennen, zich goed kunnen inleven in anderen en goed kunnen samenwerken. Andere kenmerken van een goede emotionele ontwikkeling zijn zelfbeheersing, goed kunnen luisteren, doorzettingsvermogen hebben en het kunnen oppikken van ongeschreven regels.
Hoe jonger kinderen zijn, hoe meer ze nog moeten leren op dit gebied. Die ontwikkeling loopt nog best lang door, namelijk tot een jaar of 24. Dat heeft o.a. te maken met de hersenontwikkeling van kinderen en tieners. Je vindt hieronder een specificatie van de emotionele ontwikkeling bij peuters, kleuters & basisschoolkinderen en tieners. Je leest hier meer over de hersenontwikkeling van tieners / adolescenten.
Emoties op verschillende leeftijden: – Peuters: In de peutertijd leert een kind dat het een eigen ‘ik’ / een eigen wil heeft. Een peuter bekijkt situaties alleen vanuit zijn eigen standpunt (‘egocentrisme’) en heeft niet door dat anderen ook iets willen. Een peuter kan duidelijke wensen hebben en die hij het liefst onmiddellijk bevredigd wil hebben; uiteraard kan dat niet altijd. Bovendien wil een peuter vaak meer dan hij of zij kan. Je herkent misschien wel dat jouw kind vaker zegt ‘zelluf doen’. Lees hier welke 10 domeinen een peuter (samen met jou) leert te overwinnen.
Peuters hebben hun emoties vaak nog helemaal niet onder controle. Ze reageren nog heel primair. Ze kunnen heel boos of heel verdrietig worden. Vooral tussen 15 maanden en 3 jaar hebben de meeste kinderen last van ongecontroleerde uitbarstingen. Wat je dan aan je peuter merkt of ziet, is dat hij plots ongeduldig wordt, geen teleurstelling kan verdragen of geen ‘nee’ van jou kan horen. Met andere woorden: je peuter zou het liefst zijn eigen gang gaan, maar dat kan op dat moment niet. Als reactie barst je kindje in woede (of tranen) uit en gaat flink tegen je te keer. Sommige peuters gaan dan schreeuwen, krijsen, slaan, schoppen of houden een tijdje hun adem in (‘breath holding spells’). Realiseer je dat de meeste emoties slechts kort duren, vaak slechts enkele seconden tot minuten. Die emoties komen en gaan. Wees je daar van bewust als je peuter een heftige emotie doormaakt; ook een heftige emotie gaat weer over. Lees hier hoe je op een positieve manier kunt omgaan met de driftbuien van je kind.
Je kind leert ook op jonge leeftijd steeds beter wat zijn emoties zijn. Hij gaat er – onbewust – steeds meer mee experimenteren. Hij zal meer momenten hebben van groot verdriet en heftig huilen; ook merk je in de peuterleeftijd dat je kind soms ineens heel bang kan zijn (denk aan bang voor honden, spoken, monsters, heksen etc.).
– Basisschoolkinderen Een kleuter kan ook nog behoorlijk wat moeite hebben met het omgaan met emoties. Ze kunnen hun gevoel nog niet (altijd) even duidelijk onder woorden brengen. De ontwikkeling van hun hersenen, is nog niet zover dat ze impulsen en emoties kunnen beheersen.
Tijdens de kindertijd zet die ontwikkeling zich door en zie je dat kinderen hun emoties steeds beter leren beheersen. Oudere kinderen kunnen bijvoorbeeld wel al beter rustig worden in een emotioneel geladen situatie en ze gaan conflicten steeds beter oplossen zonder dat ze die lichamelijk op de ander afreageren. Toch gaat dat ook bij oudere kinderen nog niet vanzelf; ouders en leerkrachten blijven een belangrijke rol spelen in de begeleiding ervan. Zij leren het kind om het gedrag, dat uit een emotie kan voortvloeien, in goede banen te leiden; o.a. door te leren wat wel en niet acceptabel is om tijdens een (heftige) emotie te zeggen of te doen. Lees hier wat je kunt doen als je kind vaak boos is.
– Tieners Door de hersenontwikkeling van je tiener merk je dat hij vaker emotioneel reageert en misschien zelfs vaker huilt. Verder kan hij behoorlijk gevat uit de hoek komen of ineens chagrijnig, geïrriteerd of brutaal op je reageren. Ook stemmingswisselingen kunnen hun intrede doen. Door zijn ingrijpende hersenontwikkeling merk je dat hij steeds beter leert om zijn emoties onder controle te hebben en te beheersen. Uiteraard gaat dat met vallen en opstaan. Lees hier verder over de ontwikkeling van tieners / adolescenten.
Emotieregulatie: Omgaan met emoties & Emoties in goede banen leiden. Het is belangrijk voor kinderen om te leren hoe ze op een goede manier met hun – soms heftige – emoties kunnen omgaan, hoe ze ze in goede banen kunnen leiden. Het is niet erg om je emotie te laten zien, maar het is wel belangrijk om te weten wat je kunt doen binnen de geldende sociale (gedrags)normen of omgangsvormen. Om de soms heftige emoties in goede banen te leiden, heb je emotieregulatie nodig. Emotieregulatie is het onder controle houden van je emoties.
Er zijn 2 niveaus waarop emoties worden gereguleerd, namelijk op:
1. Cognitief / perceptueel niveau: Op cognitief of perceptueel niveau gaat het om hoe sterk je kind de situatie ervaart, dus hoe je kind over een bepaalde situatie denkt of hoe je kind de situatie ziet / interpreteert. Eerdere ervaringen, die je kind heeft meegemaakt, zijn hierop van invloed. Bijvoorbeeld als een kind vaker gepest is, zal hij daarna waarschijnlijk sneller denken dat andere kinderen hem ook weer gaan pesten en daardoor sterker op bepaalde opmerkingen reageren.
2. Gedragsniveau. Op gedragsniveau gaat het om hoe je de emotie, die je ervaart, gaat uiten, of je de emotie laat zien (of niet) en hoe je zult reageren. Als je heel teleurgesteld bent met een cadeau van een vriend kun je bijvoorbeeld proberen dit niet te laten zien omdat je je vriend niet wilt kwetsen. Je houdt dan de uiting van je emoties in bedwang.
De gevolgen van heftige emoties Wat vervelend kan zijn aan de heftige emoties van je kind, is dat het gepaard kan gaan met moeilijk of agressief gedrag. Denk maar aan het gooien met speelgoed (of andere voorwerpen), schreeuwen, schelden, duwen, schoppen, slaan, bijten, krabben en ga zo maar door. Hoewel ik hierboven duidelijk aangaf dat het ervaren van emoties valide is, is dit gedrag natuurlijk niet toelaatbaar. Vandaar dat het ook belangrijk is om te weten hoe je als ouder wél om kunt gaan met de (heftige) emoties van je kind. Je leest hieronder 6 praktische tips.
Wat je als ouder kunt doen om ervoor te zorgen dat je kind zich emotioneel goed ontwikkelt: (1) Neem de emotie van je kind serieus. Hoe jong je kind ook is, je kind ervaart emoties. En of jij de reden van het ontstaan van de emotie nou wel / niet begrijpt, is in principe helemaal niet van belang. Het gaat er om dat er op dat moment iets is dat belangrijk is voor je kind. (Dat is overigens niet hetzelfde als je kind zijn zin geven.)
(2) Wanneer je kind een heftige emotie ervaart, is het belangrijk om adequaat op je kind te reageren. Beschrijf wat je bij je kind ziet, benoem (je vermoeden van) zijn emotie, benoem (je vermoeden van) zijn wens. Check / vraag na bij je kind of jouw vermoedens kloppen. Door op deze manier op je kind te reageren, zal je kind zich gehoord en gezien voelen.
(3) Laat je kind weten dat het ok is om boos, verdrietig, gefrustreerd of teleurgesteld te zijn. Het is normaal om emoties te voelen, ook bij kinderen. De emotie van je kind is valide en hoeft dus niet weggestopt te worden.
(4) Vind je het lastig om met emoties om te gaan? Ga dan eens bij jezelf na hoe dat kan komen; wellicht vind je er een oorsprong van in je eigen opvoeding en ontwikkelingspad.
(5) Bedenk zelf wat je fijn vindt aan de reacties van anderen wanneer jij een bepaalde emotie ervaart. Waarschijnlijk vind je het niet fijn als iemand tegen je zegt dat je moet stoppen met huilen wanneer je verdrietig bent, maar vind je het wel fijn als iemand dan naar je luistert of je troost. Dat geldt voor kinderen net zo. Reageer daarom ook op een soortgelijke manier op je kind als je kind die emotie ervaart.
(6) Zorg ervoor dat je kind voldoende slaapt, gezond eet, voldoende beweegt en voldoende positieve aandacht van jou krijgt. Daardoor zit je kind beter in zijn vel en zal hij zijn emoties beter kunnen reguleren.
Het is niet alleen belangrijk dat jij weet hoe je op een goede manier met de emoties van je kind kunt omgaan, maar ook dat je kind zélf weet wat hij kan doen als hij een bepaalde emotie ervaart. Je kind kan dan één van de volgende strategieën toepassen. Door het toepassen van deze strategieën leert je kind wat het kan doen om rustig te worden, waardoor de heftige emotie uitdooft en naar de achtergrond verdwijnt. Dat is trouwens een echt leerproces en gaat niet van vandaag op morgen. Gun je kind de tijd om de strategieën aan te leren en om eraan te wennen.
Hieronder vind je een aantal strategieën, die je kind zelf kan toepassen om weer rustig te worden na een heftige emotie:
(1) Ik let op mijn ademhaling. Ik adem rustig in en ik adem weer rustig uit.
(2) Ik trek me even terug en ga naar een andere ruimte (bijv. m’n slaapkamer) en probeer daar te kalmeren (bijv. door een boek te gaan lezen, met een fidget toy te spelen, muziek te luisteren, m’n lievelingsknuffel te pakken, rustig op bed te liggen).
(3) Ik kan actief gaan bewegen (bijv. steppen, een rondje rennen / fietsen, voetballen, hardlopen) om de vervelende energie kwijt te raken.
(4) Ik ga iets doen waar ik normaalgesproken veel plezier aan beleef (bijv. tekenen, liedje zingen, muziek maken).
(5) Ik ga met iemand, die ik vertrouw, over mijn emoties praten.
(6) Ik vraag iemand, die ik goed ken, om me een knuffel te geven.
(7) Ik denk aan leuke dingen (bijv. een mooie vakantie, mijn beste vriend(in), een grappige gebeurtenis).
(8) Ik schrijf mijn vervelende emoties of gedachtes van me af (en zet ze op papier in m’n speciale schrift).
TIP: Print deze lijst uit en bespreek samen met je kind welke strategie je kind zelf het fijnste vindt. Dat is de eerste strategie die je kind – indien het een heftige emotie ervaart – kan gaan toepassen. Laat je kind die strategie een aantal keren toepassen. Evalueer daarna of de strategie goed bij je kind past en of deze voldoende voor je kind werkt.
Het is natuurlijk één ding om rustig te worden na het ervaren van een heftige emotie, het is iets anders om de situatie, waardoor de heftige emotie opkwam, het hoofd te bieden. Zodra je kind na het toepassen van een strategie weer rustig is, kan het gaan nadenken over hoe het die ene situatie zou kunnen oplossen én in de toekomst op een andere manier kan benaderen. Het is fijn als jij je kind helpt om dat voor elkaar te krijgen.
Wil je graag reageren op dit artikel? Dat mag! Houd het dan wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Zet jouw reactie dan onder dit bericht. Dankjewel alvast voor je reactie!
Wil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen? Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.
Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’. Je leest er hier meer over.
Heb je vragen over één van deze thema’s, wil je meer weten over het onderwerp of heb je een andere opvoedvraag?
Voor dit artikel gebruikte Joyce de volgende literatuur: – Bukatko & Daehler. (1995). Child development: A theoretic approach. Houghton Mifflin Company: Boston. – The crying game: Kate Nicholson at TEDxGoldenGatePark. Link. – Emotionele ontwikkeling. Centrum voor Jeugd en Gezin Katwijk. Link. – Kind en Emotie. Theoretische achtergrond psycho-educatie. Unit Developmental and Educational Psychology. Institute of Psychology, Leiden University. Link. – Omgaan met emoties. Herstelwerkplaatsen. GGZ NHN. Link. – Omgaan met angst, boosheid en heftige emoties. Triple P. Link. – Emotie. Wikipedia. Link.
Op deze pagina vind je leuke, handige formulieren, die je thuis heel makkelijk kunt inzetten en gebruiken. Denk maar aan aftelkalenders, stickerkaarten, bucket lists, checklists, speurtochten of leesbingo’s voor het gezin. Met deze formulieren maak je het opvoeden nóg leuker en makkelijker!
Soms kan het nog best een uitdaging zijn om je kind iets te laten doen (of juist niet). Denk maar eens aan zijn emoties onder controle houden, samen wandelen of bewegen, lekker lezen, vertellen wat ze allemaal meegemaakt hebben op school. Dan is het fijn als je daar wat hulp bij kunt krijgen. Op deze pagina vind je dan ook allerlei handige materialen om jou en je kind een makkelijk en vriendelijk duwtje in de goede richting te geven.
Kinderen weten graag waar ze aan toe zijn. Er gebeurt al zoveel om hen heen waar ze gewoon in mee gaan (of moeten). Terwijl ze juist zo van duidelijkheid houden en graag ook een beetje grip op hun eigen leventje willen hebben. Dat geeft hen namelijk een gevoel van veiligheid en vertrouwen.
Zo zijn nieuwe situaties soms best spannend. Een goede voorbereiding is dan het halve werk. Eén van de dingen waar je je kind goed mee kunt helpen én die kinderen ook nog eens hartstikke leuk vinden, is een aftelkalender. Hieronder vind je allerlei leuke aftelkalenders, bijv. aftellen naar je verjaardag, naar de eerste dag naar de peuteropvang of basisschool, naar het einde van het schooljaar of de zomervakantie, naar de eerste schooldag (na de vakantie) en ga zo maar door.
Daarnaast vind je allerlei andere leuke ‘downloadables’ en ‘printables’, die je GRATIS mag gebruiken. => Denk maar aan een superleuke thema-speurtocht, fijne LeesBingo’s om je kind te stimuleren wat meer te lezen, een bucket list voor elk seizoen, een dagschema voor als je kind hele dagen thuis is, een adventskalender om anderen blij te maken, een formulier om samen met de hele klas een origineel bedankje tegen aan zijn juffrouw of meester aan het einde van het schooljaar, checklists voor de zindelijkheid van je kindje of je eigen ‘vluchtkoffer‘ voor als je in het ziekenhuis gaat bevallen en nog veel meer… En er worden steeds nieuwe documenten aan deze pagina toegevoegd.
Download het formulier van jouw keuze door op de titel te klikken en ga ermee aan de slag. Ik wens jou en je kind er alvast heel veel plezier mee!
Activiteiten voor in de Herfst & het Najaar: – Speurtocht ‘Herfst’ (met 3 niveaus & 4 spelopties). Ga samen op zoek naar allerlei onderwerpen en natuurschatten, die te maken hebben met de herfst.
– LeesBingo Speciaal voor in de Herfst. Ga lekker lezen op al deze bijzondere plekken, die passen binnen het thema herfst. Heb je op één van deze plekken gelezen? Streep ‘m af op je bingokaart en zoek een nieuwe bijzondere plek uit om verder te lezen.
– Herfst Bucket List: 50 superleuke activiteiten om met het hele gezin te doen in de herfst.
– Speurtocht ‘Halloween’ (met 3 niveaus & 4 spelopties). Extra tips: Loop de speurtocht overdag of in het donker (neem dan ook een zaklamp mee). Je kunt je evt. verkleden en/of onderweg snoepjes uitdelen aan de deelnemers.
– NIEUW Bingospel ‘Halloween’: Speel dit leuke bingospel samen in de periode rond Halloween en gebruik het snoep dat je kreeg bij Trick or Treat als fiches. Met 5 bingokaarten. Voor alle leeftijden.
– Speurtocht ‘Sinterklaas’ (met 3 niveaus & 4 spelopties). Loop jij deze speurtocht in je mooiste Pieten- / Sinterklaaspak?
– Bingospel ‘Sinterklaas’: Speel dit leuke bingospel samen in de Sinterklaasperiode en gebruik snoepgoed als fiches. Met 5 bingokaarten. Voor alle leeftijden.
Activiteiten voor in de Winter- en Kerstperiode: – Speurtocht ‘Kerst’ (met 3 niveaus & 4 spelopties). Ga samen op zoek naar allerlei onderwerpen, die te maken hebben met kerst en het kerstverhaal.
– Bingospel ‘Kerst’: Speel dit leuke bingospel samen in de kerstperiode en gebruik kerstkoekjes of chocolaatjes als fiches. Met 5 bingokaarten. Voor alle leeftijden.
– De leukste kinderfilms over de Winter & Kerst. Klik hier. Meer dan 25 titels.
– Speurtocht ‘Winter’ (met 3 niveaus & 4 spelopties). Kleed je lekker warm aan – handschoenen aan, muts op, sjaal om – en lopen maar!
– LeesBingo voor in de Winter. Ga lekker lezen op al deze bijzondere plekken, die passen binnen het thema winter. Heb je op één van deze plekken gelezen? Streep ‘m af op je bingokaart en zoek een nieuwe bijzondere plek uit om verder te lezen.
– Winter Bucket List. Allerlei hele leuke activiteiten voor in de winter en de kerstvakantie.
– Adventskalender voor Ouders: Leef samen met je kind op een relaxte en ontspannen manier toe naar de feestdagen. (Deze adventskalender is alleen beschikbaar tijdens de adventsperiode. Klik hier voor meer info.)
– Adventskalender ‘Andersom’ : De tijd van geven. Zet iedere dag een voedingsproduct apart voor de Voedselbank en geef jouw ‘Adventsbox’ nog vóór de kerst af. Mooi om te doen, voor jong & oud. Bekijk ook deze video. (Deze adventskalender is alleen beschikbaar tijdens de adventsperiode. Klik hier voor meer info.)
Activiteiten voor in de Lente & Voorjaar: – Speurtocht ‘Lente’(met 3 niveaus & 4 spelopties). Ga samen op zoek naar allerlei onderwerpen en natuurschatten , die te maken hebben met de lente en het voorjaar.
– LeesBingo Speciaal voor in de Lente. Ga lekker lezen op al deze bijzondere plekken, die passen binnen het thema lente. Heb je op één van deze plekken gelezen? Streep ‘m af op je bingokaart en zoek een nieuwe bijzondere plek uit om verder te lezen.
– Lente Bucket List. Meer dan 50 superleuke activiteiten voor in de lente, incl. Pasen.
– De leukste kinderfilms over de Lente & Pasen. Klik hier. Meer dan 15 titels.
– Bingospel ‘Valentijn’. BINNENKORT BESCHIKBAAR. Speel dit leuke bingospel samen op Valentijnsdag en gebruik hartvormige chocolaatjes als fiches. Met 5 bingokaarten. Voor alle leeftijden.
– Bingospel ‘Pasen’. BINNENKORT BESCHIKBAAR. Speel dit leuke bingospel samen tijdens de Paasdagen en gebruik paaseitjes als fiches. Met 5 bingokaarten. Voor alle leeftijden.
Activiteiten voor in de Zomer: – Speurtocht ‘Zomer’(met 3 niveaus & 4 spelopties). Ga samen op zoek naar allerlei onderwerpen en natuurschatten, die te maken hebben met de zomer.
– LeesBingo Speciaal voor in de Zomer. Ga lekker lezen op al deze bijzondere plekken, die passen binnen het thema zomer. Heb je op één van deze plekken gelezen? Streep ‘m af op je bingokaart en zoek een nieuwe bijzondere plek uit om verder te lezen.
– Zomer Bucket List: Een mooie lijst met leuke activiteiten voor in de zomer(vakantie).
– Zomerboek voor Ouders. Geef jezelf dit ‘Zomerboek voor Ouders’ cadeau voor een fijne, gezellige en ontspannen zomervakantie, samen met je kind(eren). Ruim 50 pagina’s, boordevol zomerse OpvoedTips én activiteiten voor jou én je kind.
En nog een mooie LeesBingo: de Gekke Plekken LeesBingo. Ga lekker lezen op al deze gekke plekken, het hele jaar door. Heb je op één van deze plekken gelezen? Streep ‘m af op je bingokaart en zoek een nieuwe bijzondere plek uit om verder te lezen.
Superleuk om SAMEN te doen! – NIEUW Een superleuke AutoBingo: speciaal voor jullie lange(re) autorit. Je kinderen genieten door deze AutoBingo nóg meer van de omgeving en van de reis naar jullie leuke, mooie eindbestemming. Dat zorgt voor extra voorpret en extra gezelligheid in de auto. Enjoy the ride!
– 100 Kletskaartjes: Speciaal voor kinderen, die thuis weinig vertellen over school én voor ouders die graag meer willen horen. Met deze Kletskaartjes kom je op een makkelijke én leuke manier meer te weten over wat je kind op school meemaakt. (Speciaal bedoeld voor schoolgaande kinderen; bij voorkeur bovenbouw basisschool of middelbare school.) => Bekijk nu ook mijn video met meer uitleg over deze superleuke KletsKaartjes.
– Het Grote Bewegingsspel voor Binnen. Hebben jij of je kind zin om binnen even lekker te bewegen? Dan is het Grote Bewegingsspel voor Binnen echt iets voor jou. Met dit spel kun je namelijk op een speelse, ongedwongen en laagdrempelige manier gaan bewegen. Thuis of in de klas.Dit spel duurt zo lang of kort als je zelf wil.
Aftelkalenders: Aftellen naar die ene speciale dag! – Yes, ik mag naar school!(Tel af naar de 1e schooldag van je kind.) – Ik ben bijna jarig! (Tel af naar de verjaardag van jouw kind.) – We gaan op vakantie! (Tel af naar jullie zomervakantie.) – Yes, ik mag gaan logeren! (Tel af naar dat ene leuke moment dat je kind mag gaan logeren.) – Voor het eerst naar de kinderopvang / peuterspeelzaal. Ook andere aftelkalenders vind je hier binnenkort.
Structuur & Duidelijkheid: – Dagschema ‘Samen aan de slag’ (Speciaal voor basisschoolleerlingen, die thuis schoolwerk doen). – Dagschema voor jonge kinderen. Zorg ervoor dat je dreumes of peuter een gevarieerde dag heeft (en voorkom o.a. te veel schermtijd). Lees ook dit artikel voor meer uitleg.
Onder het volgende blok vind je nog méér GRATIS artikelen, e-books ed.
‘Betaal Sociaal’ Je ontvangt deze formulieren helemaal GRATIS. Ik vind het hartstikke fijn om je al deze formulieren zo aan te bieden, zodat jij er op een snelle en makkelijke manier mee aan de slag kunt. Ik zou het super vinden als je via jouw social media-kanaal (bijv. Facebook, Instagram, Twitter of LinkedIn) zou kunnen laten weten wat je van het formulier vond dat je hier gedownload hebt. Op die manier maken anderen ook kennis met deze formulieren en kunnen ze er wellicht ook eentje downloaden en uitprinten. Zo help je hen om hun opvoeding ook weer net een beetje leuker en makkelijker te maken. Dankjewel alvast!
TIP: Als je me in jouw social media-bericht tagt, dan zie ik jouw berichtje ook voorbijkomen (en kan ik ‘m evt. liken, delen of erop reageren). —————————————————————————————————————
Waardevolle OpvoedTips (gratis): – Lees mijn artikelen, boordevol waardevolle én praktische OpvoedTips. O.a. over (leren) luisteren, eten, slapen en nog veel meer. – Abonneer je op m’n (gratis) E-zine en ontvang 1x per maand mijn waardevolle OpvoedTips in je mailbox.
Wil je graag meer weten over specifieke thema’s, zoals als ‘leren luisteren’, ‘stoppen met schreeuwen’ of ‘zindelijkheid’? Dan kan ik je van harte m’n cursus ‘Help, mijn kind luistert niet?!’, m’n cursus ‘Stop met Schreeuwen’ en/of m’n cursus ‘Tijd voor Zindelijkheid’ aanbevelen. Je kunt met alledrie de cursussen zelfstandig thuis aan de slag en ze helemaal in je eigen tijd & tempo volgen. Klik op de links hierboven voor meer info.
Heb je een opvoedvraag en wil je graag weten of mijn opvoedcoaching iets voor jou kan zijn? Lees dan hier op welke manier ik jou zou kunnen helpen.
Heel veel plezier met het formulier dat je hier downloadde!
Akse Coaching 