Agressief gedrag bij kinderen en tieners: Uitingsvormen en oorzaken. (1 van 2)

Als je denkt aan agressie bij kinderen, dan denk je waarschijnlijk aan slaan en schoppen, aan anderen opzettelijk pijn doen of aan met opzet iets kapot maken. Toch kun je onder agressie nog veel meer verstaan. Je kunt ook denken aan brutaal zijn, een grote mond hebben, vaak ruzie maken met andere kinderen, andere kinderen beledigen, kleineren of pesten.

Het zal je dan ook niet verbazen dat er meerdere uitingsvormen van agressie bestaan. Die zet ik in dit artikel graag voor je uiteen. En misschien kom je er dan achter dat je kind of jijzelf inderdaad ook wel eens agressief is/bent. Sterker nog, de kans is groot dat we allemaal wel eens agressief zijn.

In dit artikel lees je niet alleen welke vormen er van agressief gedrag bestaan, maar ook hoe het kan ontstaan en welke verschillen er bestaan tussen jongens en meisjes.

Wil je graag weten hoe je als ouder of leerkracht met agressief gedrag van je kind of leerling kunt omgaan? Lees dan mijn artikel Agressief gedrag bij kinderen en tieners: Praktische tips (2 van 2).

Goed om te weten
Alle kinderen laten wel eens agressief gedrag zien. Jonge kinderen kunnen hun impulsen nog niet zo goed beheersen en leren dat steeds beter naarmate ze ouder worden. Dus ook het leren beheersen van impulsen is een leerproces en behoort tot de normale ontwikkeling van kinderen. Daarnaast is het goed om je te realiseren dat het normaal is voor kinderen en tieners om zich af te zetten tegen volwassenen (zoals ouders en leerkrachten) in hun omgeving; ook dat hoort dus bij een normale ontwikkeling.
En nogmaals: alle kinderen laten wel eens agressief gedrag zien. Normaalgesproken zie je ook dat dat gedrag tijdens de adolescentie – dus naarmate ze ouder worden – afneemt, ze groeien er als het ware weer overheen. Kortom, agressief gedrag kun je – tot op zekere hoogte – dus als normaal en behorend bij de normale ontwikkeling van kinderen en adolescenten zien.

Wat is agressief gedrag precies?
Het is nog best lastig om te beschrijven wat agressie precies is. Enerzijds zit er aan agressief gedrag een component van een ander met opzet schade toebrengen, bijv. door de ander fysiek pijn te doen of door over een ander te roddelen. Anderzijds heeft het te maken met het overschrijden van (on)geschreven regels van wat toegestaan is, hoe we met elkaar omgaan en in hoeverre anderen last hebben van het (agressieve) gedrag.

Hier volgt een definitie van agressief gedrag:
Agressie is gedrag waarbij – al dan niet opzettelijk – een ander fysieke en/of psychische schade wordt toegebracht en waarbij formele en/of informele regels worden geschonden. (van der Ploeg, 2009)


Agressief gedrag is een onderdeel van ‘externaliserend probleemgedrag’. Externaliserend probleemgedrag is gedrag dat naar buiten toe / op anderen gericht is.* Ook geweld en criminaliteit valt onder deze noemer.
*: Zo bestaat er ook ‘internaliserend probleemgedrag’; probleemgedrag dat naar binnen toe gericht is, zoals depressie of angst.

Agressie en geweld worden vaak door elkaar gebruikt. Er bestaat veel overlap tussen deze begrippen en ze liggen in elkaars verlengde. Toch is er een duidelijk verschil tussen agressie en geweld. Geweld kun je zien als een uitzonderlijk ernstige en heftige vorm van (fysieke) agressie.

————————————————-
Maak je je zorgen over je kind (0-16 jaar) dat moeite heeft met luisteren, slapen, eten of zindelijk worden?
Of heb je een andere opvoedvraag, waar je graag een antwoord op wil?
Lees dan hier wat ik voor je kan doen om dat op te lossen.

Wil je eerst meer over mij en m’n bedrijf weten?
Lees dan hier meer over m’n achtergrond.
————————————————-


Agressief gedrag kan op diverse manieren beschreven, onderscheiden en ingedeeld worden. Tussen deze indelingen bestaat deels ook weer enige overlap. Ze zijn dus niet totaal verschillend, maar kunnen wel helpen bij het maken van een onderscheid in gedrag dat je ziet bij kinderen en helpen bij hoe je het agressieve gedrag van je kind kunt beoordelen. Hier volgen alvast 5 veelvoorkomende indelingen.

(A) Fysieke vs. Psychische agressie:
Bij deze indeling gaat het om het effect van het agressieve gedrag en dan meer specifiek om het toebrengen van letsel bij de ander. Bij fysieke agressie gaat het om het toebrengen van fysiek letsel, dus letsel aan het lichaam van een ander. Bijv. door een klap in het gezicht of het toebrengen van (ernstig / minder ernstig) letsel bij een ander (bijv. lichamelijke mishandeling). Bij psychische agressie gaat het om het toebrengen van psychisch letsel bij een ander (bijv. door bedreiging, onder druk zetten, pesten, beledigen).

(B) Incidentele vs. Structurele agressie:
Als je kind af en toe agressief is, dan spreek je van incidentele agressie. Je kind reageert dan een enkele keer agressief in een specifieke situatie, bijv. omdat een ander kind zijn speelgoed afpakte, bijt je kind het andere kind. Als je kind regelmatig agressief gedrag laat zien, dan lijkt het agressieve gedrag een gewoonte geworden. Dan spreken we van structurele of chronische agressie.

(D) Covert vs. Open agressie:
In het geval van open agressie hebben anderen direct last van het agressieve gedrag van het kind. Het is duidelijk zichtbaar en hoorbaar. De agressie kan zowel psychisch als fysiek van aard zijn. Bijv. het kind schreeuwt, scheldt, eist, driftig is, pest, slaat, bedreigt en/of vecht. Deze vorm wordt ook wel manifeste agressie genoemd.

In het geval van covert agressie speelt het agressieve gedrag zich stiekem af, dus bedekt voor anderen. Ook dit kan zowel fysiek als psychisch zijn. En hoewel het moeilijk tot niet zich- of hoorbaar is voor anderen, is het wel degelijk bedoeld om anderen schade toe te brengen.
Voorbeelden van covert agressie zijn kinderen, die liegen, die anderen buitensluiten, die kwaadspreken over een ander, die anderen opzetten tegen iemand. Deze vormen van coverte agressie wordt ook wel aangeduid met relationele agressie.
Ook hardnekkig liegen of aanhoudend tegendraads gedrag kan tot covert agressie gerekend worden, net als (latente) agressie tegen ouders en de maatschappij (bijv. diefstal of vernielen).

(E) Verbale vs. Non-verbale agressie:
De uitleg van deze twee agressievormen ligt voor de hand: bij verbale agressie worden woorden gebruikt, bij non-verbale agressie worden geen woorden gebruikt.
Bij verbale agressie kun je denken aan uitschelden, kwetsen, beledigen of intimideren; deze vorm van agressie komt veel voor. Bij non-verbale agressie kun je denken aan negeren, doodgezwegen of (stilzwijgend) dwarsgezeten worden. Deze vaak onopgemerkte variant van agressie kan ernstige vormen
aannemen en zelfs tot psychische mishandeling leiden.



En zeg eens eerlijk: heb jij bij deze omschrijvingen al iets herkend van wat jouw kind ook wel eens doet? Of van wat je misschien zelf wel eens doet?

Waarschijnlijk wel, want we maken ons allemaal wel eens schuldig aan (lichte vormen van) agressief gedrag. Toch willen we dat natuurlijk liever niet en zagen we het liefst dat het zo min mogelijk voorkwam. Vandaar dat ik je in m’n artikel Agressief gedrag bij kinderen en tieners: Praktische tips (2 van 2) tips geef over hoe je om kunt gaan met dit agressieve gedrag, zodat het langzaam maar zeker gaat verminderen. In dít artikel leg ik je hieronder nog kort uit wat de verschillen zijn tussen jongens en meisjes op het gebied van agressief gedrag en wat mogelijke oorzaken zijn waardoor agressief gedrag ontstaat.

————————————————-
Wil je mijn nieuwste, waardevolle OpvoedTips als eerste in je mailbox ontvangen?
Klik dan hier hoe je dat – heel eenvoudig – voor elkaar krijgt.
————————————————-

Verschillen tussen jongens en meisjes
We zijn geneigd om te zeggen dat jongens agressiever zijn dan meisjes. De verklaring voor dit verschil zou kunnen zijn dat jongens meer moeite hebben met zelfbeheersing of het beheersen van hun impulsen.
Toch is het in dit kader goed om te kijken naar welke vormen van agressie voorkomen bij jongens en meisjes. Dan zie je dat jongens vaker open, fysieke agressie (bijv. slaan, schoppen) laten zien en meisjes eerder de covert, relationele agressie (bijv. roddelen, buitensluiten). Hoewel fysieke agressie op het eerste gezicht wellicht erger lijkt, mn. voor de persoon tegen wie het gericht is, kan ook coverte agressie behoorlijk negatieve gevolgen hebben.
=> Het is belangrijk om kinderen en tieners te leren dat beide vormen van agressie onwenselijk zijn.

Oorzaken van agressief gedrag
Voor het ontstaan van agressief gedrag is niet slechts één factor aan te wijzen. Vaak gaat het om een combinatie van en interactie tussen meerdere factoren. Hieronder vind je een aantal mogelijke verklaringen, die doorgaans dus niet geïsoleerd, maar juist in combinatie met (één van de) andere factoren voorkomen.

* Algemeen:
In het algemeen kun je stellen dat agressief gedrag – heel basaal – kan voortkomen uit vermoeidheid, honger of een gevoel van drukte. Ook onderliggende emoties, zoals gevoelens van onmacht, frustratie, boosheid, onzekerheid of angst, maken de kans op agressief gedrag groter.

* Gedrag van anderen:
Kinderen leren van wat ze om hen heen zien (modelling), bijv. van ouders, broers en zussen, leeftijdsgenoten, van wat ze op tv zien en in games meemaken. Ze leren van anderen hoe ze met lastige situaties omgaan. Bijv. als kinderen bij hun ouders zien dat ze (verbaal of lichamelijke) agressief reageren als ze boos, gefrustreerd of teleurgesteld zijn, dan leren ze daarvan. Kinderen zullen die reactie en dat gedrag dan als normaal beschouwen, waardoor de kans groter wordt dat ze zelf ook op die manier gaan reageren. Ook erfelijkheid kan hierbij indirect een rol spelen.

* Opvoeding:
Kinderen, met wie van huis uit te weinig afspraken gemaakt worden, bij wie regels niet consequent nageleefd worden, die hard en inconsequent gestraft worden, bij wie opdrachten commanderend gegeven worden, die weinig direct toezicht hebben, die weinig positieve aandacht krijgen en betrokkenheid ervaren, hebben een grotere kans om agressief gedrag te ontwikkelen. Ook als ouders regels aanpassen naar de wens van hun kind, nádat het kind ongewenst, agressief gedrag vertoonde, werkt dat juist het voortduren van ongewenst, agressief gedrag in de hand.
De onderlinge reacties en gedragingen tussen ouder(s) en kind hangen enerzijds samen met de kenmerken van het kind zelf én met de eigenschappen van de ouders. Ook hier is dus weer sprake van een interactie.

* Kenmerken van het kind zelf:
Kinderen met specifieke persoonlijkheidskenmerken hebben een grotere kans om agressief gedrag te vertonen. Denk aan emotionele labiliteit, rusteloosheid, een korte aandachtspanne, negativisme en een lage impulscontrole. Ze zijn vaker egoïstischer ingesteld en kunnen zich moeilijker verplaatsen in de ander. Ook kinderen, die specifieke (gedrags)stoornissen hebben, laten vaker agressief gedrag zien; denk aan aandachtsstoornis met hyperactiviteit, een leesstoornis of -achterstand, een taalstoornis, een ontwikkelingsstoornis en zwakbegaafdheid.

————————-
Volg me nu ook op Facebook en/of Instagram voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie.
————————-

Wanneer is agressief gedrag echt een probleem?
Het is belangrijk om je te realiseren dat niet alle agressieve gedrag meteen een probleem is. Dat hangt af van een aantal factoren. Allereerst kijk je naar de aanleiding waarbij het agressieve gedrag voorkomt. Als iemand bij kleine gebeurtenissen al agressief reageert en wanneer dat ook nog regelmatig voorkomt, dan kan dat problematisch zijn.
=> Bij 10-20% van alle jeugdigen is agressie daadwerkelijk een probleem.

Wanneer het agressieve gedrag lang duurt en/of wanneer een kind in meerdere situaties en locaties agressief is, kan dat problematisch zijn. Tenslotte is het belangrijk om de gevolgen van het agressieve gedrag mee te nemen. Wanneer relaties – bijv. thuis of op school – verstoord raken, is ook dat een factor die bijdraagt aan het problematische karakter van de agressie.

Wanneer het agressieve gedrag zich langere tijd (>4 maanden) en herhaaldelijk blijft voordoen én het een ongunstige invloed heeft op het functioneren van het kind of de adolescent, dan kan er sprake zijn van een psychisch probleem of stoornis (bijv. ODD – Oppositional Defiant Disorder of CD – Conduct Disorder). Schakel in dat geval zeker hulp in van professionals en experts op dit gebied.

Tot zover mijn tips voor wat agressief gedrag bij kinderen en tieners is, welke vormen het kan aannemen en welke oorzaken het heeft. Ik hoop van harte dat m’n artikel je nieuwe inzichten heeft opgeleverd.

Wil je graag weten hoe je als ouder of leerkracht met agressief gedrag van je kind of leerling kunt omgaan? Lees dan mijn artikel Agressief gedrag bij kinderen en tieners: Praktische tips (2 van 2).

Wil je graag reageren op dit artikel?
Dat mag! Houd het dan wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Zet jouw reactie dan onder dit bericht. Dankjewel alvast voor je reactie!

————————-
Wil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen?
Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.

Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’. Je leest er hier meer over.
————————-

joyce_rosegrijs_staand_c

Heb je vragen over één van deze thema’s, wil je meer weten over het onderwerp of heb je een andere opvoedvraag?

Neem dan contact met me op.

Met vriendelijke groet,
Joyce Akse

Opvoedcoach & Psycholoog | http://www.aksecoaching.nl | info@aksecoaching.nl

© 2021. Joyce Akse / Akse Coaching, alle rechten voorbehouden.

Klik hier voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie op Facebook.


Literatuur & websites, gebruikt voor dit artikel:
– Akse, J. (2002). The development of personality and problem behaviour in adolescence. Utrecht University: Utrecht. Klik hier.
– Matthys & Boersma. (2016) Gedragsproblemen bij kinderen: Wegwijzer voor ouders van kinderen met brutaal, boos of agressief gedrag’. Uitgeverij Hogrefe: Amsterdam.
– Verhulst & Verheij. (2000). Kinder- en Jeugdpsychiatrie: Onderzoek en diagnostiek. Van Gorcum: Assen.
– van der Ploeg, J.D. (2009). Agressie: Ontstaan, ontwikkelingen en oplossingen. Klik hier.
– Ouders van Nu. (2020). Gedragsproblemen: Waar komt agressie bij kinderen vandaan en hoe ga je er mee om?. Klik hier.
– Centrum voor Jeugd en Gezin Leiden. Agressief gedrag. Klik hier.


Lees ook andere artikelen van Joyce met waardevolle OpvoedTips:
Waarom worden kinderen en tieners toch zo boos?
Hoe je kind zijn emoties de baas wordt. [ Emotionele ontwikkeling ]
– ‘10 basistips om je kind of tiener beter naar je te laten luisteren
– ‘10 basistips om je kind of tiener beter te laten eten (incl. praktische tips).
– ‘10 basistips om je baby, kind of tiener lekker te laten slapen.
Wat doet een opvoedcoach eigenlijk? | Joyce Akse vertelt.
Klik hier voor andere opvoedtips, bijv. over voeding, media, beweging ed.



© De foto van Joyce Akse is gemaakt door Ilona Tychon Fotografie.



Ga (terug) naar de website van ‘Akse Coaching – Opvoedcoaching & Opvoedadvies’.

logo_akse_coaching_groot_nieuw




Als je kind het lastig vindt om onenigheid op te lossen… [Sociale ontwikkeling]

Komt jouw kind ook wel eens thuis met verhalen over andere kinderen, die vervelend deden? Bijv. dat jouw kind niet mee mocht spelen in de pauze op school, dat je kind zo maar werd geduwd, dat iemand iets vervelends tegen hem zei, dat iemand iets van hem had afgepakt of stuk gemaakt? Je kind zal er waarschijnlijk verdrietig, boos, gefrustreerd of teleurgesteld over zijn. Dat kun je je ook goed voorstellen, want dit zijn nou eenmaal geen leuke situaties…

Voor ons als ouders kan het natuurlijk heel vervelend zijn om deze verhalen te horen. Misschien herken je wel dat jou het gevoel bekruipt: ‘het lijkt wel alsof mijn kind geen vriendjes heeft’, ‘mijn kind heeft het helemaal niet leuk op school’ of ‘mijn kind wordt toch niet gepest?’. Waarschijnlijk vraag je je ook wel eens af waar dat toch aan kan liggen: ‘er is toch niks mis met mijn kind?’, ‘waarom zijn die andere kinderen toch zo vervelend?’, ‘waarom doet de leerkracht hier niks aan?’ en ‘wat kan ik doen om m’n kind hier bij te helpen?’.

Welke oorzaak er ook ten grondslag ligt aan deze vervelende situaties, het is altijd goed om je kind te leren hoe hij zélf op een fijne manier met andere kinderen om kan gaan en hoe hij op anderen kan reageren zonder dat dat resulteert in onenigheid, ruzie of andere vervelende situaties. Daar wil ik je in dit artikel graag meer informatie en praktische tips over geven. Als ouder kun je je kind namelijk goed begeleiden om deze ‘sociale problemen’ op te lossen.

=> In dit artikel vind je dan ook 9 waardevolle tips om je kind op een positieve manier met lastige sociale situaties te leren omgaan.

(1) Praat met je kind over zijn (school)dag.
Om te weten waar je kind op school of in zijn omgang met vriend(inn)en tegen aan loopt, is het goed om regelmatig met je kind te praten. Daar kun je het beste een vast moment op de dag voor kiezen, bijv. als je kind uit school komt, tijdens het avondeten of vlak voor het slapengaan. Vraag dan naar hoe zijn dag was, of hij nog iets nieuws geleerd heeft, met wie hij gespeeld heeft enz.

Sommige (vaak de wat oudere) kinderen vinden het niet prettig om samen over lastige onderwerpen praten; dan kan het goed werken om het tijdens een activiteit (zoals de afwas of een autoritje) te bespreken. Uiteraard hoeft dit specifieke thema niet dagelijks aan bod te komen; los daarvan is het goed om regelmatig met je kind over van alles en nog wat te praten.

Uiteraard vertellen niet alle kinderen even gemakkelijk over wat ze op een dag meemaken. Het ene kind is een echte prater en vertelt uit zichzelf al honderduit; het andere kind luistert liever naar anderen en/of vertelt niet graag over zijn eigen belevenissen. Ook kan het voor jou als ouder nog best lastig zijn om de juiste vragen te stellen. In het geval jij het zelf lastig vindt om dit thema aan te snijden of indien je merkt dat je kind het lastig vindt om erover te praten, maak dan gebruik van deze Kletskaartjes. Dan heb je een mooie, luchtige ingang voor jullie gesprek en zul je langzaam maar zeker steeds meer horen over hoe je kind het op school vergaat.

(2) Spreek af wat je kind wel en niet mag doen tijdens het spelen met andere kinderen.
Het is belangrijk dat kinderen weten wat ze wel en niet mogen; niet alleen in het algemeen, maar ook in de omgang met andere kinderen. Dat lijkt een open deur, maar vaak gaan we er zomaar van uit dat kinderen dat wel zullen weten. En dat is helaas niet altijd waar. Ook ‘samen spelen’ is iets dat kinderen gewoonweg moeten leren.

Wat je kind wél mag doen, is dat het altijd mag zeggen wat het wil. Dat doe je niet op een boze, bazige of schreeuwende manier, maar wel op een rustige, aardige manier. Zelfs als je het niet eens bent met een ander, kun je dat gewoon rustig tegen de ander zeggen. Je kunt dus altijd met de ander praten, overleggen en proberen om (samen) een oplossing te bedenken, om een compromis te sluiten (lees ook de tips hieronder). Als je kind er samen niet uitkomt, is het goed om een volwassene (bijv. vader, moeder, leerkracht, oppas) erbij te vragen om te helpen.

Wat je kind niet mag doen, is een ander pijn doen (bijv. door te slaan, schoppen, bijten, knijpen of schelden); ook niet als je het niet met elkaar eens wordt, als je boos bent op de ander of als je vindt dat de ander vervelend tegen jou doet. Merk je dat je het lastig vindt om rustig te blijven, vraag er ook dan een volwassene bij.
Wil je meer weten over hoe je je kind leert om om te gaan met zijn boosheid? Klik dan hier.

————————————————-
Maak je je zorgen over je kind (0-16 jaar) dat niet goed luistert, slaapt of eet?
Of heb je een andere opvoedvraag, waar je graag een antwoord of oplossing voor wil?
Lees dan hier wat ik voor je kan doen om dat op te lossen.

Wil je eerst meer over mij en m’n bedrijf weten?
Lees dan hier meer over m’n achtergrond.
————————————————-

(3) Leer je kind om een ‘ik boodschap’ te geven.
Leer je kind dat het fijn is om zg. ‘ik boodschappen’ te geven. Met behulp van ik boodschappen kun je heel goed je mening geven of laten weten dat je het ergens niet mee eens bent, maar dan zonder dat je jezelf gaat verdedigen of zonder de ander (verbaal) aan te vallen. Kijk maar eens naar de volgende twee voorbeelden.

Voorbeeld 1:
Iemand zegt iets tegen je, dat je niet fijn vindt. Je kunt dan in de verdediging schieten of de aanval inzetten door te vragen ‘waarom zeg je dat nou?’ of ‘wat bedoel je daar precies mee?’, maar een fijnere manier is om te reageren met ‘Ik vind het niet fijn dat je dat tegen me zegt’. Met deze reactie geef je duidelijk een grens aan over wat de ander wel / niet tegen je mag zeggen.

Voorbeeld 2:
Eén van de klasgenoten bepaalt regelmatig wat er gedaan wordt, bijv. bij het buiten spelen. Ze zegt ‘kom, we gaan verstoppertje spelen’. Als jouw kind geen zin heeft om verstoppertje te spelen of het niet fijn vindt dat de ander steeds bepaalt, dan is het beter om niet te reageren met ‘waarom moet ik altijd doen wat jij wil?’ of ‘waarom doe je nou nooit eens wat ik voorstel?’, maar wel met ‘ik wil graag gaan voetballen. Kom je mee?’. (en dat vervolgens ook gaan doen, onafhankelijk van of de ander wel / niet meekomt).

Kortom, door te werken met ‘ik boodschappen’ voorkom je dat je in de verdediging schiet of in de (tegen)aanval gaat. Als je je boodschap bij jezelf houdt door ‘ik’ te zeggen, komt je boodschap fijner over en zal de ander positiever op je reageren.

(4) Leg uit hoe ‘samen spelen’ werkt.
Voor jonge kinderen is het soms nog best lastig om ‘samen te spelen’ en om ‘samen te delen’. Als ouders zeggen we wel vaker ‘samen spelen, samen delen’ op het moment dat het tussen twee kinderen even niet zo lekker loopt (bijv. speelgoed afpakken). Voor (jonge) kinderen is meestal niet helemaal duidelijk wat dat zinnetje precies betekent óf hoe ze dat in praktijk moeten brengen. Vaak weten ze wel wat ‘spelen’ betekent, maar wat is ‘delen’ precies of wat betekent ‘samen’…? Samen spelen is dan ook echt weer een aparte vaardigheid, die je kind kan leren.
Voor meer uitleg hierover verwijs ik je graag naar m’n artikel ‘Samen spelen, samen delen? 5 tips om je kind te leren om met andere kinderen samen te spelen.‘.

De meeste oudere kinderen hebben vaak al wel geleerd dat ze niet zo maar iets kunnen afpakken waar een ander mee bezig is. Ze weten dat ze het kunnen vragen of dat ze zelf even moeten wachten totdat de ander ermee klaar is. En als iemand anders iets bij hen afpakt, weten ze waarschijnlijk ook al hoe ze duidelijk kunnen maken dat de ander nog niet aan de beurt is en nog even zal moeten wachten.

(5) Leer je kind om zijn grenzen aan te geven.
Bij punt 3 over het geven van ‘ik boodschappen’ gaf ik al aan dat dat een fijne, duidelijke manier is om je eigen grenzen aan te geven. Als je op tijd aangeeft dat je iets niet fijn vindt of dat je het ergens niet mee eens bent, dan ben je ook nog niet zo boos of gefrustreerd. Leer je kind dat het belangrijk is om niet te lang te wachten met zeggen wat je vindt, wil of voelt.

Voor jonge kinderen, die verbaal nog niet zo sterk zijn, is het handig om te leren om dan ‘stop, hou op, ik vind het niet meer leuk.’ te zeggen, evt. aangevuld met het omhoog houden van een hand. Zo maakt je kind niet alleen verbaal, maar ook visueel duidelijk dat een grens bereikt is.

Door te praten en uit te leggen wat je wel / niet wil, kan de ander beter rekening met je houden. En als jij duidelijk zegt wat jij wil, kan de ander ook duidelijk aangeven wat hij/zij wil. Zo komt er makkelijker een overleg tot stand.

Wederom: komen de kinderen er onderling nog niet helemaal (of echt niet) uit, dan is het belangrijk om een volwassene in te schakelen. Liefst dus nádat de kinderen zelf geprobeerd hebben om er samen uit te komen, maar nog vóórdat de gemoederen te hoog zijn opgelopen.

————————————————-
Wil je mijn nieuwste, waardevolle OpvoedTips als eerste in je mailbox ontvangen?
Klik dan hier hoe je dat – heel eenvoudig – voor elkaar krijgt.
————————————————-

(6) Probeer een probleem eerst samen op te lossen.
Als je een probleem hebt met iemand anders, dan is het goed om samen een oplossing voor dat probleem te bedenken. Voor kinderen kan dat nog best lastig zijn. Ze houden graag vast aan hun eigen idee en moeten nog leren om rekening te houden met de ander en/of om zich te verplaatsen in het perspectief van de ander (het ene kind kan dat natuurlijk al beter dan het andere).

Ook hierbij kun je je kind thuis helpen: als je van je kind hoort dat er een vervelende situatie op school, bij een training / repetitie of tijdens het spelen was, vraag dan wat er precies gebeurde én hoe je kind erop reageerde. Als je kind dat heeft uitgelegd, vraag je hoe hij het evt. op een andere manier had kunnen reageren. De reactie die hij heeft gegeven of de manier waarop het nu opgelost is, is nl. één reactie of één manier, maar er zijn altijd meerdere reacties / oplossingen mogelijk. Probeer je kind een of meerdere andere oplossingen te laten bedenken.

Denk maar eens aan oplossingen als:
– Om de beurt: Je doet eerst wat de ander voorstelde, daarna wat jij voorstelde (of andersom).
– Compromis: Je bedenkt een compromisvorm van wat jullie allebei leuk vinden. Bijv. als de één verstoppertje wil spelen in de gymzaal, maar de ander wil het liefst buiten spelen, dan kan het compromis zijn dat de kinderen buiten verstoppertje gaan spelen.
– Change of plans: je bedenkt iets heel anders, iets wat jullie wel allebei ook leuk vinden om te doen, maar dat totaal iets anders is dan wat jullie in eerste instantie hadden bedacht.
– Betrek iemand anders erbij: je vraagt een derde persoon (bijv. klasgenoot, broer / zus, ouder, leerkracht) om met jullie mee te denken. Leg het probleem aan de ander voor en vraag hoe die ander het zou oplossen.

Sommige oplossingen, die je kind bedenkt, zullen handig zijn, andere niet (of werken misschien zelfs averechts). Geef in ieder geval nog geen oordeel over de alternatieven die je kind geeft. Nadat je kind een aantal alternatieven heeft bedacht, kun je vragen hoe je kind de volgende keer zou reageren. Wellicht kiest hij dan een alternatief waardoor de situatie (nóg) beter of positiever uitpakte. Kiest je kind een manier, waardoor de situatie verder zou escaleren, dan is het uiteraard handig om die mogelijke gevolgen met je kind te bespreken (en hem vervolgens een andere optie te laten kiezen).

Met deze aanpak leer je je kind om te reflecteren op lastige situaties en om in oplossingen te denken.

(7) Leer je kind om anders naar het gedrag van anderen te kijken.
De reactie van je kind op het gedrag van een ander is afhankelijk van hoe je kind naar dat gedrag kijkt. Als je namelijk met een negatieve bril naar het gedrag van anderen kijkt, dan ga je sneller in de verdediging en dan zul je ook sneller negatief op de ander reageren, terwijl jouw negatieve interpretatie helemaal niet juist hoeft te zijn.

Bijvoorbeeld: Je kind wordt geduwd.
Laten we eens naar 3 mogelijke interpretaties van dit gedrag kijken. Je kind zou de duw op één van de volgende manieren kunnen interpreteren:
(1) ‘Oei, ik liep in de weg, waardoor de ander tegen me aan liep.’
(2) ‘De ander verloor even zijn evenwicht en kwam daardoor tegen me aan.’
(3) ‘De ander duwde me expres, gewoon om me te klieren.’

Realiseer je dat het gedrag (= de duw) bij alledrie exact hetzelfde is gebleven; daar is dus niks aan veranderd. Het enige dat veranderde, was de manier waarop je het gedrag interpreteerde. Aan de hand van dit voorbeeld kun je je goed voorstellen dat je met interpretatie 1 en 2 rustiger en positiever op de duw van de ander zult reageren dan met interpretatie 3.

Ook op dit gebied kun je je kind thuis goed helpen en ondersteunen. Als je kind jou over een vervelende situatie vertelt, is het belangrijk om samen met je kind alternatieve interpretaties te bedenken. In het voorbeeld van de duw kun je je kind vragen welke redenen de ander nog meer gehad kan hebben om te duwen. (Dit kun je ook toepassen in andere situaties, bijv. wanneer een ander kind een ‘vreemde’ opmerking heeft gemaakt of een ‘vreemd’ gezicht naar je kind heeft getrokken.) Hoe vaker je kind merkt dat zijn eerste (negatieve) reactie niet perse juist hoeft te zijn en dat er ook nog andere verklaringen mogelijk zijn, zal ervoor zorgen dat je kind in het vervolg steeds meer geneigd is om eerst na te denken over mogelijke interpretaties en pas daarna een reactie zal geven.

Kortom, ook bij lastige sociale situaties geldt: ‘Eerst denken, dan doen.’

(8) Laat je kind veel oefenen, zeker als je kind het moeilijk vindt.
Als je merkt dat je kind het lastig vindt om op een fijne manier met andere kinderen om te gaan en om sociale situaties op een positieve, handige manier op te lossen, blijf dan thuis regelmatig oefenen zodat je kind er langzaam maar zeker beter in wordt. Ik ben er nl. van overtuigd dat iedereen dit kan leren. Het is misschien niet voor iedereen even makkelijk, maar uiteindelijk zal het wel gaan lukken. Door deze situaties echter te gaan vermijden, dus om je kind niet meer te laten afspreken of niet meer naar een clubje te laten gaan, krijgt je kind juist minder kansen om te oefenen. En dat komt zijn sociale vaardigheden helaas niet ten goede…

Kortom: geef je kind de kans om vaak te oefenen. Niet alleen op school, maar ook op andere plekken, bijvoorbeeld bij een sportclub, muziekvereniging of met kinderen uit de buurt. Laat je kind dus regelmatig in contact komen met andere kinderen.

Vind je kind het lastig om klasgenootjes te vragen of om bij andere kinderen thuis te gaan spelen? Neem dan eerst zelf contact op met de ouders en probeer – zeker in het begin – de afspraken voor je kind te maken. Als je kind een beetje doorheeft hoe het werkt, dan zal je kind dat ook steeds meer zelf gaan oppakken.

————————-

Volg me nu ook op Facebook en/of Instagram voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie.

————————

(9) Lees samen boeken over sociale situaties, vriendschap en ruzie maken.
Er is niks – nou ja, weinig dan… 😉 – zo fijn als samen met je kind een boek te lezen. Veel ouders lezen hun jonge kind al voor en dat kan ik alleen maar van harte stimuleren. Ook voor oudere kinderen is het belangrijk om te blijven (voor)lezen. Misschien niet op de klassieke ‘voorleesmanier’ (= ik lees en jij luistert), maar je kunt wel om de beurt een regel of alinea lezen. Voor kinderen blijft het een fijn moment om samen met papa of mama één-op-één tijd door te brengen en daar is lezen ideaal voor.

Als je merkt dat je kind op bepaalde gebieden problemen heeft, dan kan het fijn zijn om juist over dat thema boeken te lezen. Ook over vriendschap en uiteenlopende sociale situaties zijn tal van boeken geschreven.

Ik heb er hier een aantal voor je op een rijtje gezet:
– Jip en Janneke (Annie M.G. Schmidt)
– Zullen we vriendjes zijn? (Sam McBratney)
– Kikker is mijn vriendje (Max Velthuijs)
– Niet slaan, Anna! (Kathlen Amant)
– Woezel & Pip: ‘Stop, hou op’ (Dromenjager)
– Serie ‘Superjuffie’ (Janneke Schotveld)
– Schoolseries als ‘Dagboek van een Muts’ (R.R. Russell) of ‘Leven van een Loser’ (Jeff Kinney)
– Vriendschap is alles (Stine Jensen)

Dit rijtje is slechts een héél klein topje van de ijsberg. In de bibliotheek zijn er nog legio andere mogelijkheden, alleen al over het thema vriendschap, sociale situaties of samen spelen. Ga naar de (website van de) bibliotheek en zoek daar het boek uit dat het beste bij jouw kind en zijn leeftijd / ontwikkelingsniveau past. Ik wens jullie alvast veel (samen)leesplezier!
Lees ook m’n artikel ‘Ja, ik wil … voorlezen!’ over waarom (samen) voorlezen de ontwikkeling van je kind stimuleert.

Wil je graag reageren op dit artikel?
Dat mag! Houd het dan wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Zet jouw reactie dan onder dit bericht. Dankjewel alvast voor je reactie!


Wil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen?
Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.

Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’. Je leest er hier meer over.


joyce_rosegrijs_staand_c




Heb je vragen over één van deze thema’s, wil je meer weten over het onderwerp of heb je een andere opvoedvraag?

Neem dan contact met me op.

Met vriendelijke groet,
Joyce Akse

Opvoedcoach & Psycholoog | http://www.aksecoaching.nl | info@aksecoaching.nl

© 2021. Joyce Akse / Akse Coaching, alle rechten voorbehouden.

Klik hier voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie op Facebook.



Voor dit artikel gebruikte Joyce de volgende literatuur en websites:
– Matthys & Boersma. (2017). Gedragsproblemen bij kinderen: Wegwijzer voor ouders van kinderen met brutaal, boos of agressief gedrag. Uitgeverij Hogrefe: Amsterdam.
– Poster: Sociale vaardigheden 6 – 12 jaar. Apetrotse kinderen. Klik hier.
– Sociale vaardigheden aanleren aan je kinderen. Apetrotse kinderen. Klik hier.


Lees ook andere artikelen van Joyce met waardevolle OpvoedTips:
– ‘Hoe je kind zijn emoties de baas wordt.‘ [ Emotionele ontwikkeling ].
– ‘10 basistips om je kind of tiener beter naar je te laten luisteren
– ‘Omgaan met stress | 5 praktische tips om je stressgevoel aan te pakken.
– ‘Als je kind teleurgesteld is… | 5 stappen om je kind te leren met teleurstellingen om te gaan.
– ‘Ik mag hier ook nooit iets! | Hoe je je kind of tiener steeds wat meer vrijheid geeft.
– ‘Mijn kind is vaker bang. Heeft het nu een angststoornis?’ Interview met angstexpert dr. Ellin Simon.
Klik hier voor andere opvoedtips, bijv. over voeding, media, beweging ed.



© De foto van Joyce Akse is gemaakt door Ilona Tychon Fotografie.



Ga (terug) naar de website van ‘Akse Coaching – Opvoedcoaching & Opvoedadvies’.

logo_akse_coaching_groot_nieuw

Hoe leer je je kind om rekening te houden met anderen? (5 tips om sociale vaardigheden te stimuleren)

kinderen_overleggen_luisteren_naar_elkaarVoor kinderen kan het soms best lastig zijn om met andere kinderen om te gaan, om samen te spelen en om dan ook nog eens rekening te houden met de ander. Deze vaardigheden vallen natuurlijk onder de noemer ‘sociale vaardigheden’. Gelukkig zijn sociale vaardigheden over het algemeen goed aan te leren en kun je er als ouder je steentje aan bijdragen om je kind ook op dit gebied het een en ander te leren.
Als je met onderstaande tips aan de slag gaat, verwacht dan geen wonderen (op te korte termijn). Je kind heeft voldoende tijd nodig om deze nieuwe vaardigheden aan te leren. Dat gaat nou eenmaal met vallen en opstaan. Gun je kind die tijd.
Als ik het heb over sociale vaardigheden, die kinderen vaak nog moeten leren, dan bedoel ik:
– Vriendelijk zijn, bijv. iemand gedag zeggen
– Anderen helpen (en dan ook geduld uitoefenen)
– Iemand aankijken (en naar hem luisteren) als hij met je praat
– Even wachten met praten als je ziet dat de ander bezig is of met iemand anders praat
– Aandacht hebben voor de gevoelens van anderen
– Op je beurt wachten als je een spelletje speelt
– Vragen wat de ander graag zou willen (in plaats van doen of opleggen wat je zelf wilt)
Etc.
kindjes_spelen_jongen_zwaait
Bij deze ‘sociale vaardigheden’ zitten onderliggende vaardigheden, namelijk perspectief nemen, je inleven in de ander, je kunnen verplaatsen in de ander. Jonge kinderen kunnen zich soms wel al in de ander inleven, maar nog lang niet altijd. En voor sommige kinderen – ook oudere – is het vaak nog onmogelijk om op die vaardigheid te kunnen handelen. Kinderen, die naar de basisschool gaan, leren langzaam maar zeker steeds beter om hiermee om te gaan.

Om rekening te kunnen houden met anderen, is het dus nodig dat je je inleeft in de gevoelens en behoeften van anderen. Als je dat naar je kind vertaalt, dan moet hij:

– Gevoelens van zichzelf begrijpen (inzicht hebben in zijn eigen gevoel en kunnen vertellen hoe hij zich voelt).
– Gevoelens van andere kinderen begrijpen (zien hoe de ander zich voelt en hierop kunnen reageren).
– Begrijpen dat zijn gedrag invloed heeft op hoe de ander zich voelt (een klasgenoot wil niet met hem spelen als hij alleen doet wat hij zelf wil).
– Begrijpen waarom een ander kind zo doet in een bepaalde situatie (een kind dat niet mee mag doen, is daar verdrietig over en loopt boos weg).

jongens_vechten_met_elkaar_bank


Bij kinderen, die dit moeilijk vinden, zie je vaker problemen op sociaal gebied:
ze hebben weinig vrienden, worden vaker afgewezen en zijn minder populair bij hun leeftijdsgenoten.

⇒ Vandaar dat het goed is om je kind hierbij te helpen, zodat je kind er zo min mogelijk problemen mee heeft.


logo_groot_paars

Heb je een kleine of grote opvoedvraag, waar je graag een antwoord of oplossing voor wil? Neem dan contact met me op.

Wil je eerst meer over mij en m’n bedrijf weten?
Lees dan hier meer over m’n achtergrond.




Hoe kun je er nou concreet voor zorgen dat je kind meer rekening houdt met andere kinderen of volwassenen?
Start met deze 5 tips.

1. Benoem zelf goede dingen van andere mensen.

moeder_zoon_knuffelWe praten allemaal wel eens over andere mensen. Daarmee bedoel ik trouwens niet per se roddelen of kwaadspreken. Je kunt namelijk heel feitelijk vertellen wat iemand gedaan of gezegd heeft.

Om je kind een positief beeld van andere mensen te geven, is het goed om op een positieve manier over andere mensen te praten. Je kunt je kind er bijv. attent op maken dat iemand iets goeds of aardigs gedaan heeft.
Bijv. ‘Ik zag dat Kees vandaag de hond uitliet van de buurvrouw. Ze is ziek, dus ze kan die hulp goed gebruiken. Wat aardig dat Kees dat voor haar doet.’

In het verlengde hiervan ligt natuurlijk dat je probeert te voorkómen dat je zelf veel kritiek levert op anderen. Wanneer je in het bijzijn van je kind steeds kritische, sarcastische of negatieve opmerkingen maakt over anderen, dan krijgt je kind het idee dat het normaal is om op die manier over anderen te praten. Benoem dan ook vooral de goede eigenschappen van andere mensen of zeg iets positiefs over wat de ander gedaan heeft.
Bijv. ‘Ik zag dat Emma een nieuwe jurk aan had vandaag. Die stond haar leuk.’

2. Geef je kind de mogelijkheid om iets voor iemand anders te doen.
meisje_doet_was_in_wasmachineIn en om het huis zijn er altijd genoeg klusjes te doen. Je kind kan er meestal al goed aan meehelpen. Zo kan je zoon of dochter mooi een steentje bijdragen aan het huishouden. Je kind leert ook hierdoor om op een goede manier samen te werken en bij te dragen aan een groter geheel.
Bijv. Jonge kinderen kunnen in de herfst bijv. goed blaadjes in een doos of mand verzamelen en samen met jou naar de bladkorf brengen. Oudere kinderen kunnen meehelpen met het dekken of leegruimen van de tafel, met het vouwen van de was. Kinderen van nagenoeg alle leeftijden kunnen hun eigen speelgoed opruimen; soms natuurlijk het liefst met een beetje hulp.
Je kunt ook stimuleren dat je kind iets voor iemand anders (buiten het gezin) doet. Als je kind iets van iemand heeft gekregen, kunnen jullie samen nadenken over hoe hij iets terug kan doen. Als hij ergens is waar hij iets krijgt, kun je hem er aan herinneren dat hij misschien kan vragen om ook iets voor zijn vriend(innet)je mee te nemen. Uiteraard zeg je dit op een vriendelijke manier tegen je kind.
Bijv. ‘Kijk, die meneer is appels uit aan het delen. Als je wil, mag je best gaan vragen of je er ook eentje mag. Misschien mag je er zelfs één voor Jaap meenemen?’

3. Laat je kind merken dat je vriendelijkheid en behulpzaamheid op prijs stelt.

moeder_geeft_dochter_een_kusOp het moment dat je merkt dat je kind vriendelijk is tegen iemand anders of een ander helpt, dan is het goed om daar wat van te zeggen. Geef aan dat je het fijn vindt dat hij zo aardig is of dat hij de ander helpt. Dat zal er voor zorgen dat je kind dat vaker gaat doen. Op die manier merkt je kind ook dat hij een ander blij kan maken door iets voor hem/haar te doen.
Bijv. Kinderen vinden het fijn om je te helpen als je je niet zo lekker voelt. Als je kind je dan wat drinken komt brengen, zeg dan ‘Wat fijn dat je me wat drinken komt brengen nu ik me niet zo lekker voelt. Ik vind het fijn dat je aan me gedacht hebt.’

joyce_rosegrijs_staand_c

Wil je graag een thema-avond over opvoeden bijwonen?
Kijk dan in Joyce’ online Agenda voor een workshop, lezing of OpvoedParty bij jouw in de buurt.

Wil je Joyce graag uitnodigen om een thema-avond over opvoeden te geven?
Kijk dan hier voor mogelijke thema’s en/of neem contact met haar op.



4. Maak je kind bewust van de gevoelens van anderen.
Het is belangrijk voor je kind om zich bewust te zijn van de gevoelens van anderen. Maak je kind bewust van wat het effect van zijn woorden of handelingen kan hebben voor een ander. Als je hoort dat iemand iets onaardigs tegen iemand anders zegt, kun je dat (evt. op een later tijdstip) met je kind bespreken.
Bijv. Ik hoorde dat Pim tegen Stijn zei: ‘Als je niet m’n veters voor me strikt, dan speel ik nooit meer met je. Als iemand dat tegen jou zou zeggen, hoe zou jij je dan voelen?’.

meisje_buitengesloten_pesten

Je kunt je kind ook leren dat hij bepaalde gedragingen beter achterwege kan laten, juist in verband met het effect dat het op de ander kan hebben.
Bijvoorbeeld: een ander uitlachen, benadrukken dat de ander iets niet kan (en jij wel), de ander ongevraagd op zijn fouten wijzen etc.
Leer je kind dat het niet erg is om fouten te maken; je kunt juist veel van je fouten leren. Én je kunt iemand – die een foutje maakte of zich vergiste – natuurlijk altijd (op een fijne manier) helpen.
LET OP: Hoewel het belangrijk is dat je kind leert om rekening te houden met de gevoelens van anderen, hoeft hij zijn eigen gevoelens natuurlijk niet helemaal weg te cijferen. Probeer daar een goede modus in te vinden.

5. Stimuleer je kind om het weer goed te maken.

Er zal altijd wel eens iets gebeuren, waardoor je kind iets bij een ander doet wat niet goed was. Je kind zal een ander kind wel eens pijn doen, iets afpakken of ruzie maken. Deze handelingen hebben natuurlijk gevolgen en het is belangrijk dat je kind dat leert. En natuurlijk óók dat hij iets van die gevolgen leert.
jongen_sorry_op_papier.jpg

Als je kind iets verkeerd gedaan heeft, willen we vaak het liefst dat hij sorry zegt. Sorry zeggen werkt echter alleen als je kind het meent en als hij doorheeft dat hij iets verkeerd heeft gedaan waardoor hij de ander onrecht heeft aangedaan. Toch merk je in praktijk dat dat vaak wat teveel gevraagd is voor je kind.

Je ziet echter vaker dat kinderen zich in zo’n situatie gaan terugtrekken; ze durven bijna niks meer te zeggen, laat staan dat ze ‘sorry’ zeggen. Je kind heeft dan waarschijnlijk wel spijt van wat hij gedaan heeft en hij voelt zich er op dat moment absoluut niet prettig bij, schaamt zich er misschien wel voor óf hij is geschrokken van de (boze) reactie uit de omgeving.

Wat in zo’n geval vaak beter helpt, is om aan je kind te vragen op welke manier hij het weer met de ander kan goedmaken, dus hoe hij de situatie kan oplossen. Als je kind dan voorstelt om ‘over de pijn te aaien’ of ‘het speelgoed weer terug te geven’ dan zijn dat ook al goede alternatieven die je kunt inzetten in de plaats van het (gedwongen) ‘sorry zeggen’. Je kind zegt dan niet ‘sorry’ met woorden, maar met daden.

gezin_happy2Als je kind in zo’n situatie wél sorry zegt, dan kan dat soms onbevredigend aanvoelen. Het ligt namelijk helemaal aan de toon waarop je kind ‘sorry’ zegt. Als je kind alleen maar ‘sorry’ zegt omdat het van jou moet, dan komt het er vaak geforceerd uit, maar helaas niet gemeend…
Wat je in zo’n situatie eigenlijk graag wil, is dat je kind het niet nog eens doet en het liefst hoor je dan ook een oprecht: ‘sorry, ik zal het niet meer doen.’

TIP: Ga eens bij jezelf na of je tevreden bent met het ‘sorry zeggen’ van je kind. Is het oprecht? Meent je kind het in die situatie? Zo ja, blijf dat dan vooral doen. Zo niet, dan is het voor je kind waarschijnlijk beter (of prettiger) om je kind ‘in daden’ sorry te laten zeggen.

Rond het goed af
kinderen_maken_ruzie_om_xylofoon_ouders_op_bankKom wel nog – op een later moment, waarop je kind weer rustig is – terug op het voorval en leg dan uit dat we ‘met z’n allen hebben afgesproken dat je in zo’n situatie sorry zegt’ en dat je graag ziet dat je kind dat ook doet. Als je dat op een neutrale manier kunt uitleggen zonder dat je het je kind oplegt, dan is de kans groot dat je kind dat de volgende keer gaat proberen. Lukt dat niet, dan is het prima ook je kind het ‘in daden’ te laten oplossen.
Lees hier meer over ‘sorry zeggen’.


Wil jij ook Joyce’ waardevolle opvoedtips ontvangen?
tip_gezinHelemaal gratis en vrijblijvend. Klik dan hier.

Cadeau: Kort na je aanmelding van het e-zine ontvang je Joyce’ E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’ als cadeau. Dat is dus ook helemaal gratis en vrijblijvend. Je leest er hier meer over.


Wil je graag reageren op dit artikel? Dat mag!
Zet jouw reactie dan onder dit bericht. Houd het wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Dankjewel voor je medewerking!

Heb je vragen over dit thema, wil je meer weten over het onderwerp of heb je een andere opvoedvraag? Neem dan contact met me op. Je vindt m’n contactgegevens hieronder.
joyce_rosegrijs_staand_c

Met vriendelijke groet,
Joyce Akse

http://www.aksecoaching.nl | info@aksecoaching.nl

© 2017-2018. Joyce Akse/Akse Coaching, alle rechten voorbehouden.
Geschreven door Joyce Akse van Akse Coaching – Opvoedcoaching & Opvoedadvies.

Lees verder over gerelateerde thema’s:
– ‘Hoe verbeter je het zelfvertrouwen van je kind?’ (Over: 4 ingrediënten voor een gezonde dosis zelfvertrouwen.) Lees dit artikel.
– Help, mijn kind liegt. Wat nu? (Over: Hoe je je kind leert om eerlijk tegen je te zijn.) Lees dit artikel.
– Samen spelen, samen delen? – 5 tips om je kind te leren om met andere kinderen te spelen. Lees dit artikel.
– ‘Ik zei toch sorry!’ (Over: Hoe je je kind oprecht sorry leert zeggen.) Lees dit artikel.
Klik hier voor andere opvoedtips, bijv. over voeding, media, beweging ed.

Joyce gebruikte o.a. onderstaande referenties voor dit artikel:
– Sanders, M.R., Markie-Dadds, C., & Turner, K.M.T. (2007). Tipsheet ‘Zelfvertrouwen en sociale vaardigheden bij kinderen stimuleren’. The University of Queensland: Australia.
– Schollaart, D. Hoe leer ik mijn kind rekening te houden met anderen? Apetrotse kinderen. Lees dit artikel.
– van Thiel, N. Rekening houden met de ander. J/M Ouders. Lees dit artikel.

logo_akse_coaching_groot_nieuwGa (terug) naar de website van ‘Akse Coaching – Opvoedcoaching & Opvoedadvies’.

Waarom krijgt zij altijd meer dan ik…? (over: 5 tips om je kind te helpen om met zijn jaloezie om te gaan.)

jongen_alleen_bij_gezinIedereen is wel eens jaloers. Op zo’n moment heb je het idee of het gevoel dat je zelf op de een of andere manier achtergesteld wordt ten opzichte van iemand anders. Die onprettige gevoelens komen net zo goed voor bij volwassenen als bij (de wat oudere) kinderen.

Jonge kinderen kennen nog geen jaloezie: ze zijn nog heel egocentrisch en daardoor heel erg op zichzelf gericht. Vanaf de basisschoolleeftijd worden kinderen zich steeds meer bewust van anderen om zich heen, waardoor ze merken dat anderen ook iets hebben, willen of kunnen. Naarmate kinderen ouder worden, gaan ze zichzelf ook steeds meer vergelijken met anderen. Ze zien dat anderen iets leuks of moois hebben dat ze zelf niet hebben, maar wel graag zouden willen.

Vaak ligt er aan gevoelens van jaloezie een negatief zelfbeeld ten grondslag. Bij kinderen met een goed gevoel van eigenwaarde zie je over het algemeen minder jaloezie. Natuurlijk zijn deze kinderen ook wel eens jaloers, maar ze zijn er niet zo erg door uit het veld geslagen. Ze kunnen de gevoelens van jaloezie weer gemakkelijker loslaten. Een kind met een goed gevoel van eigenwaarde voelt zich minder snel achtergesteld dan kinderen met een lage eigenwaarde of met minder zelfvertrouwen.

Voor kinderen is jaloezie trouwens nog best een moeilijk te begrijpen emotie. Verdriet, boosheid, blijdschap en angst zijn duidelijke gevoelens, die een kind goed kan begrijpen. Bij jaloezie komen echter meerdere emoties samen: verdriet over wat het kind niet heeft, boosheid over wat een ander wel heeft en angst dat een ander liever gevonden wordt. Dit maakt het een complexe emotie waar kinderen niet altijd goed raad mee weten en niet altijd goed van weten hoe ze die kunnen uiten.

jongens_vechten_met_elkaar_bankKinderen kunnen hun jaloezie op verschillende manieren uiten. Hieronder lees je op welke manieren ze dat kunnen doen:
– Ze laten agressief gedrag zien (fysiek of verbaal): ze gaan gillen, slaan, schelden of schreeuwen.
– Ze maken ruzie.
– Ze pakken spullen van hun broertje of zusje af (of gaan zelfs stelen).
– Ze gaan huilen als een ander kind aan hun spullen komt.
– Ze trekken zich zwijgend terug.
– Ze eisen (extra) aandacht op op andere (lastige) momenten.
– Ze vallen terug in een vroeger ontwikkelingsstadium.


joyce_grijs_aanjou_1
Maak je je zorgen over je kind (0-16 jaar) dat niet goed luistert, slaapt of eet? Of heb je een andere opvoedvraag, waar je graag een antwoord of oplossing voor wil?

Lees dan hier wat ik voor je kan doen om dat op te lossen.

Wil je eerst meer over mij en m’n bedrijf weten?
Lees dan hier meer over m’n achtergrond.


Positieve kanten aan jaloezie
Door op een goede manier om te gaan met jaloezie leert je kind om voor zichzelf op te komen. Soms zijn gevoelens van onrecht misschien wel terecht en is er inderdaad iets oneerlijk verdeeld. Op zo’n moment is het dan ook goed dat je kind voor zichzelf opkomt en om zijn gevoelens of gedachtes kenbaar te maken. Anderzijds leert je kind juist om rekening te houden met een ander en te begrijpen waarom een ander soms iets wel heeft of mag, wat je kind op dat moment zelf niet heeft of niet mag.

Hieronder lees je maar liefst 5 dingen, die je kunt doen als je kind jaloers is. 

moeder_geeft_dochter_een_kus1. Praat met je kind over jaloezie, over wat het is en hoe je je er door kunt voelen.
Toon begrip voor de jaloerse gevoelens van je kind en leg uit dat iedereen wel eens jaloers is. Het is dus heel normaal om die gevoelens wel eens te hebben.

Leg je kind ook uit dat als jij iets positiefs tegen je ene kind zegt je dan niet automatisch iets negatiefs over je andere kind bedoelt. Dus: als je tegen je ene kind zegt ‘ik vind jou lief’, dan betekent dat niet dat je je andere kind niet lief vindt.

Het is belangrijk om tijdens zo’n gesprek een duidelijk verschil te maken tussen het hebben van jaloerse gevoelens en het omgaan met of het uiten van de jaloezie. Sommige reacties of gedragingen, zoals schelden of agressief reageren, zijn natuurlijk niet toegestaan.

2. Leer je kind om over zijn gevoelens te praten en dus om onder woorden te brengen wat hij voelt. Het is belangrijk om te kunnen zeggen waar je mee zit, zodat je je gevoelens niet opkropt of op een andere manier gaat uiten. Leg je kind uit dat het beter is om te vertellen waar je mee zit dan om er zelf mee te blijven rondlopen. Anderen kunnen nou eenmaal niet in je hoofd kijken of aanvoelen wat er met je aan de hand is. Als je kind jou als ouder vertelt waar hij mee zit, kunnen jullie met hem meedenken en kunnen jullie samen nadenken over een oplossing. Soms is alleen het er over praten zelfs al genoeg…

TIP. Bekijk ook m’n video ‘Mijn dochter is jaloers op haar kleine broertje’

3. Probeer er op het moment dat je merkt dat je kind jaloers gaat reageren niet te emotioneel of te heftig te reageren. Houd de sfeer luchtig, probeer in zulke situaties ook eens humor te gebruiken.

Bijv. Als je kind er op toeziet dat iedereen exact evenveel krijgt, dan zou je de M&M’s of chips uit een zak allemaal een voor een kunnen gaan verdelen; waarschijnlijk geeft je kind dan wel aan dat dat nou ook weer niet de bedoeling is. Je kind realiseert zich dan dat ongeveer evenveel ook ok is.


joyce_rosegrijs_staand_c

Wil je graag een thema-avond over opvoeden bijwonen?
Kijk dan in Joyce’ online Agenda voor een workshop, lezing of OpvoedParty bij jouw in de buurt.

Wil je Joyce graag uitnodigen om een thema-avond over opvoeden te geven?
Kijk dan hier voor mogelijke thema’s en/of neem contact met haar op.


moeder_geeft_dochter_een_high_five4. Reageer positief als je kind zijn broertje of zusje wèl iets geeft of gunt. 
Op het moment dat je kind zijn broer of zus wel iets gunt of zo maar een keer iets geeft, geef dan meteen aan dat je het fijn vindt dat je kind dat deelt, geeft of dat hij een ander ergens mee laat spelen. Het is belangrijk dat je kind hoort wanneer hij iets goed doet, vooral als hij daar vaker moeite mee heeft. Dit zal er namelijk voor zorgen dat hij dat fijne gedrag vaker zal laten zien.

Probeer er dus ook op te letten dat je kind iets met een ander deelt en benoem dat dus. Dat zorgt er o.a. voor dat je zelf minder focust op het jaloerse gedrag van je kind en juist meer ziet dat hij ook niet-jaloers gedrag vertoont.

jongens_spelen_samen_kapla.jpg5. Laat beide kinderen regelmatig samen spelen of samen iets ondernemen.
Laat ze iets doen waarbij ze echt moeten samenwerken en waarbij ze een gemeenschappelijk doel hebben. Ze leren dan dat ze elkaar nodig hebben en samen meer kunnen bereiken dan alleen. Op zo’n momenten ervaren ze even geen concurrentie en merken ze dat ze op een fijne manier tijd met elkaar kunnen doorbrengen.

Wil je graag reageren op dit artikel?
Dat mag! Zet jouw reactie dan onder dit bericht. Houd het wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Dankjewel voor je medewerking!


tip_gezinWil jij meer OpvoedTips van Joyce lezen én ze als eerste in je mailbox ontvangen? 
Dat kan! Helemaal gratis en vrijblijvend. Aanmelden is heel eenvoudig.

Cadeau: Als welkomstcadeau ontvang je meteen na je aanmelding het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’.
Je leest er hier meer over.


joyce_rosegrijs_staand_cHeb je vragen over dit thema, wil je meer weten over het onderwerp of heb je een andere opvoedvraag? Neem dan contact met me op.

Met vriendelijke groet,
Joyce Akse

Opvoedcoach & Psycholoog | http://www.aksecoaching.nl | info@aksecoaching.nl

© 2019. Joyce Akse / Akse Coaching, alle rechten voorbehouden.

Geschreven door Joyce Akse van ‘Akse Coaching – Opvoedcoaching & Opvoedadvies’.

Klik hier voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie op Facebook.

Lees verder over gerelateerde thema’s:
– ‘4 manieren om je kind te helpen met lastige emoties (+ 3 BONUSTIPS)’. Lees het artikel hier.
– ‘Help, mijn kind liegt. Wat nu? (Over: Hoe je je kind leert om eerlijk tegen je te zijn.). Lees het artikel hier.
– ‘Voorkom ongewenst gedrag: Geef je kind positieve aandacht.’ Lees het artikel hier.
Klik hier voor andere opvoedtips, bijv. over voeding, media, beweging ed.

Joyce gebruikte o.a. onderstaande referenties voor dit artikel:
– de Vos – van der Hoeven, T. Jaloezie. Lees het artikel.
– Jaloers. J/M Ouders. Lees het artikel.
– Jaloezie bij kinderen. Mamaplaats. Lees het artikel.
– Keus. Geef jaloers kind positieve aandacht. Reformatorisch Dagblad.  Lees het artikel.

logo_akse_coaching_klein_nieuw

Ga (terug) naar de website van Akse Coaching: http://www.aksecoaching.nl.