water bij de wijn | Akse Coaching

‘Waren jullie het maar wat vaker eens over de opvoeding van jullie kinderen… Jullie kinderen zijn nu 12 en 9 jaar en al van jongs af aan lijken jullie het nergens over eens te worden. Als jij verzucht dat je graag wil dat ze wat beter naar je luisterden, dan zegt hij ‘ach, laat ze toch, het is belangrijk dat ze een eigen mening hebben.’. Als hij om 20.00 uur tegen de kinderen zegt: ‘zo, zullen we samen een film kijken?’ dan ontplof jij zo ongeveer, want jij hebt het liefst dat ze iedere avond lekker op tijd in bed liggen. ‘Het is toch vakantie…’, hoor je hem nog zeggen. Je loopt dan maar gauw even naar de keuken om te voorkomen dat jullie er weer woorden over krijgen. Je weet dat het niet goed is om ruzie te maken waar de kinderen bij zijn, maar het lijkt wel alsof je het steeds moeilijke kunt verkroppen. Het lijkt wel alsof jullie ideeën over de opvoeding steeds verder uit elkaar komen te liggen. Het zou zo fijn zijn als jullie op dit gebied wat meer op één lijn lagen!’

Alle ouders herkennen het wel: je partner en jij zijn het niet eens over bepaalde aspecten van de opvoeding. Dat komt in elke relatie voor en dat is heel normaal.

Voor je kinderen is het ook niet erg als jullie het niet over alles eens zijn; dat begrijpen kinderen echt wel. Ze weten ook dat niet iedereen hetzelfde is en dat mensen anders over iets kunnen denken.

Echter, wat je echt graag wil voorkomen, is dat jullie heftige ruzies maken, waar de kinderen bij zijn. Als je merkt dat dat toch wel vaker op de loer ligt, dan is het goed om dat eens rustig met elkaar te bespreken. Alleen op die manier kun je meer begrip voor elkaars situatie krijgen, kun je verwachtingen naar elkaar uitspreken én kun je duidelijke afspraken met elkaar maken. Want dat heb je wel nodig als je ruzies over de opvoeding wil voorkomen.

⇒ In dit artikel geef ik je 5 stappen, die je de komende tijd vaker kunt doorlopen om meer overeenstemming en wederzijds begrip te krijgen in jullie manier(en) van opvoeding.

STAP 1: Denk na wat je zelf belangrijk vindt in jouw manier van opvoeden.
Iedereen heeft ideeën over de opvoeding van zijn kind(eren). Sommige ideeën zijn heel duidelijk en bewust, andere liggen wat meer onder de oppervlakte. Maar die zijn er natuurlijk ook. Dat merk je bijvoorbeeld als je iemand anders ziet omgaan met zijn/haar kind. Als je zo’n situatie observeert, dan vind je er iets van, daar voel je iets bij. Soms kun je het daar helemaal mee eens zijn of zelfs denken ‘hoe doen ze dat toch?’ of ‘kon ik dat ook maar zo…’; in andere situaties zie je ouders op hun kind reageren op een manier waar je helemaal niet achter staat en zoals je zelf nooit met je kind om zou willen gaan. En dan heb je natuurlijk nog situaties waarin jezelf op je kind reageert, waarin je tevreden bent over jezelf óf waarin je totaal niet tevreden bent over jezelf…

⇒ Schrijf van al deze situaties eens een aantal voorbeelden op voor jezelf. Wanneer dacht je ‘kon ik dat ook maar’ (welke reacties van ouders op hun kind vind je fijn of effectief, kun je achter staan) en wanneer dacht je juist ‘die aanpak past niet bij mij’ (welke reacties van ouders op hun kind vond je onprettig of leken jouw ineffectief, kon je niet achter staan). Als je de voorbeelden voor jezelf hebt opgeschreven, loop je ze allemaal nog eens langs. Als je goed oplet, kun je er waarschijnlijk een rode draad in ontdekken. Benoem die rode draad en formuleer ‘m expliciet voor jezelf. Zo kun je er achterkomen wat je zelf belangrijk vindt in hoe jij het liefst je kinderen wil opvoeden. Je partner doorloopt deze aanpak natuurlijk ook.

Misschien kom je er zo wel achter dat je een heel andere opvoedstijl hebt dan je partner. Daar lees je in dit artikel meer over.

Maak je je zorgen over je kind dat niet goed slaapt, eet of naar je luistert? Of heb je een andere opvoedvraag, waar je graag een antwoord of oplossing voor wil?
Neem dan contact met me op.

Wil je eerst meer over mij en m’n bedrijf weten?
Lees dan hier meer over m’n achtergrond.

(2) Je kunt het niet altijd met elkaar eens zijn.
Zoals je ook wel weet, kun je het niet altijd met elkaar eens zijn. Hoe graag je dat misschien wel zou willen, dat lukt je niet. Accepteer dat ook.
Het is dus echt niet erg om er andere ideeën over de opvoeding van je kind op na te houden dan je partner. Het is echter wel belangrijk om dat van elkaar te weten én om afspraken met elkaar te maken over hoe jullie daar mee om gaan.

Ondanks dat je het niet over alles eens kunt zijn, is het wel goed om het eens te worden over een aantal basisonderwerpen. Als je kind namelijk weet waar jullie als ouders voor staan en wat jullie belangrijk zijn dan geeft dat duidelijkheid, vertrouwen en een gevoel van veiligheid.

Dat zijn onderwerpen als:
– Luisteren: Wat doen we als ons kind niet naar ons luistert? Praten we eerst met hem (zodat hij het opnieuw kan proberen), geven we hem meteen een waarschuwing (zodat hij weet wat er gebeurt als hij het nog eens doet) of geven we hem dan direct straf?
– Slapen: Wat verwachten we van ons kind rondom het slapen? Hoe laat brengen we hem naar bed? Wat doen we als hij niet wil gaan slapen? Wat doen we als hij ons ’s avonds roept? Wat doen we als hij ’s nachts wakker wordt? Leggen we hem dan bij ons in bed of troosten we hem even maar blijft hij wel in zijn eigen bed?
– Eten: Wat verwachten we van ons kind rondom het eten? Eten we allemaal samen? Eten we aan de eettafel of ergens anders? Hoe laat eten we ongeveer? Blijven we na het eten op elkaar wachten totdat iedereen klaar is of mag iedereen van tafel zodra hij zelf klaar is met eten?

⇒ Als je het over deze onderwerpen eens kunt worden en als je je er beiden goed aan houdt, dan scheelt dat dagelijks veel strubbelingen én levert het je kind veel duidelijkheid op.

(3) Ga op zoek naar jullie overeenkomsten.
Als ouders hebben jullie (min.) één gezamenlijk belang: jullie willen allebei het beste voor jullie kind(eren). Dat is meteen jullie grootste overeenkomst. Het is belangrijk om dat goed voor ogen te houden.

Als je van elkaar weet wat je belangrijk vindt in de opvoeding, dan kun je doorgaans ook beter begrip voor elkaar opbrengen. Je begrijpt dan waarom de ander zo reageert zoals hij/zij dat doet. Uiteraard is het wel belangrijk om elkaar te wíllen begrijpen en dat je je openstelt voor opvattingen die anders zijn dan die van jou. Meestal is het niet zo dat één van jullie 100% gelijk heeft; doorgaans ligt de waarheid in het midden…

Als je beiden op zoek gaat naar waar je het samen eens over kunt worden, waar je op de gulden middenweg uit kunt komen én waar je je moet aanpassen aan de wens van je partner, dan ben je al een heel eind. Ook in jullie opvoedaanpak zul je namelijk op sommige punten water bij de wijn moeten doen.

(4) Ga met elkaar in gesprek
Uiteraard is het belangrijk om onderwerpen zoals de opvoedaanpak goed met elkaar te bespreken. Soms doen ouders dat al voordat ze kinderen hebben, maar ook als je al kinderen hebt, is het verstandig om dit thema vaker de revue te laten passeren.

Ga daarom eens rustig tegen over elkaar zitten, pak een lekker kopje koffie / thee erbij en geef elkaar om de beurt de tijd om zijn/haar eigen verhaal te doen. Tijdens dit gesprek mag je aangeven wat je zelf belangrijk vindt in de opvoeding van jullie kinderen. Vertel eens over hoe je je eigen opvoeding ervaren hebt en wat je daar fijn of vervelend aan vond. Wat wil je graag van je eigen opvoeding overnemen en wat juist niet? Je kunt tijdens zo’n gesprek nog met elkaar bepreken hoe je je kind(eren) over 10 jaar voorstelt: wat zijn het dan voor personen geworden? En hoe zou jij er als ouder aan bij willen dragen dat ze de beste versie van zichzelf worden? Welke onderdelen in jullie opvoeding kunnen daar volgens jou aan bijdragen?

Bespreek tijdens jullie gesprek ook één situatie (per gesprek), die je zelf lastig of moeilijk vindt. Dus in welke situatie vind jij het zelf lastig om op een goede, positieve manier op je kind te reageren. Vraag aan je partner hoe hij in die situatie zou reageren en waarom hij het op die manier zou aanpakken.

Omdat het om een gevoelig onderwerp gaat en je graag wil voorkomen dat de emoties hoog oplopen, is het belangrijk om een duidelijke structuur aan te houden in het gesprek. Om elkaar steeds de tijd en ruimte te geven om je eigen verhaal te doen, kun je het beste werken met een timer. Die zet je bijv. steeds op 2 of 3 minuten per beurt. De een begint te praten; de ander stelt zich in die tijd alleen maar luisterend op. Zo lang de een vertelt, is de ander stil en reageert niet (in ieder geval niet inhoudelijk).

Dat betekent niet alleen dat je een luisterende houding aanneemt, je partner aankijkt en inhoudelijk niks zegt, maar ook dat je niet non-verbaal gaat reageren. Je gaat dus ook niet zuchten of met je ogen rollen als je iets hoort waar je het niet mee eens bent of waar je je al tijden aan ergert. Luister zo onbevangen en open mogelijk.

Tijdens zo’n gesprek is het belangrijk om je steeds te verplaatsen in je partner. Probeer de standpunten, ideeën en gedachten van je partner te begrijpen en veroordeel ze niet.

Zodra het belletje van de timer gaat, wisselen jullie van rol en is de ander aan de beurt om zijn verhaal te doen. Als jullie je beiden aan deze gespreksafspraken houden, dan heb ik er alle vertrouwen in dat het een prettig en leerzaam gesprek gaat worden.

Wil je graag een thema-avond over opvoeden bijwonen?
Kijk dan in Joyce’ online Agenda voor een workshop, lezing of OpvoedParty bij jouw in de buurt.

Wil je Joyce graag uitnodigen om een thema-avond over opvoeden te geven?
Kijk dan hier voor mogelijke thema’s en/of neem contact met haar op.

(5) Maak duidelijke afspraken met elkaar.
Ook als je het niet met elkaar eens bent over het omgaan van een specifieke opvoedsituatie, kun je duidelijke afspraken met elkaar maken. De afspraak moet duidelijk zijn voor jullie beiden; jullie moeten je er beiden aan kunnen houden.

Eén van de afspraken, die jullie samen kunnen maken, is dat wanneer één van jullie een lastige situatie heeft met jullie kind, dan handelt die persoon ook de situatie helemaal af. De ander komt er dus niet tussen en bemoeit zich er niet mee. Ook al ben je het op dat moment misschien totaal niet eens met de aanpak van je partner, je zegt er niks over, je reageert er niet op (ook nu weer niet non-verbaal). Je laat het dus helemaal aan je partner om de lastige opvoedsituatie op te lossen.

Als je het lastig vindt om op zo’n moment niet te reageren, loop dan rustig naar een andere ruimte. Zo kun je letterlijk afstand nemen van de situatie. Dat voorkomt dat je op dat moment onenigheid krijgt over de situatie en misschien wel over jullie verschillende opvoedaanpak waar de kinderen bij zijn. Dat wil je namelijk ten allen tijde voorkomen.

Uiteraard is het wel goed om er op een later (rustig) moment op terug te komen en het er dan wel samen over te hebben. Dat kun je bijv. doen als de kinderen in bed liggen of als ze niet thuis zijn. Doe dat dan ook op de manier zoals hierboven beschreven, zodat de kans op conflicten of een heftige ruzie klein is.

⇒ Komen jullie er toch niet naar tevredenheid uit? Kunnen jullie samen onvoldoende overeenstemming bereiken over jullie opvoedaanpak? En merk je dat de lastige opvoedsituatie blijft bestaan?
Dan kan dat een goede reden zijn om advies in te winnen bij een opvoedcoach. Een opvoedcoach zal o.a. navragen wat er precies gebeurt tijdens die lastige opvoedsituatie(s) waar jullie op dit moment samen niet uitkomen. Wellicht is één van jullie aanpakken inderdaad handiger dan de andere, of zijn aspecten van beide aanpakken goed om toe te passen of is er zelfs nog een hele andere manier waarop je het beste met die lastige opvoedsituatie(s) kunt omgaan. Misschien is het dus niet een kwestie van de ene of de andere aanpak volgen, maar juist om de aanpakken op een slimme manier te combineren of om een 3e aanpak – waar jullie je beiden in kunnen vinden – uit te rollen. Een opvoedcoach zal samen met jullie een plan van aanpak opstellen; een aanpak waar jullie je beiden grotendeels in kunnen vinden en achter kunnen staan. Dat laatste vind ik persoonlijk erg belangrijk; dat is m.i. namelijk een belangrijke voorwaarde om het plan van aanpak ook in praktijk / bij jullie thuis te laten slagen.

⇒ Wil je weten hoe ik je hierbij kan helpen? Klik dan hier.

Wil je graag reageren op dit artikel?
Dat mag! Zet jouw reactie dan onder dit bericht. Houd het wel constructief, liefst in de vorm van ‘Tips & Tops’. Dankjewel voor je medewerking!

Wil jij als eerste Joyce’ waardevolle OpvoedTips ontvangen?
Helemaal gratis en vrijblijvend. Klik dan hier.

Cadeau: Kort na je aanmelding ontvang je het E-book ‘Nóg meer genieten van je kind – 5 x 5 OpvoedTips’ als welkomstcadeau. Ook helemaal gratis en vrijblijvend.
Je leest er hier meer over.

Heb je vragen over dit thema, wil je meer weten over het onderwerp of heb je een andere opvoedvraag? Neem dan contact met me op.

Met vriendelijke groet,
Joyce Akse

Opvoedcoach & Psycholoog | http://www.aksecoaching.nl | info@aksecoaching.nl

Geschreven door Joyce Akse van ‘Akse Coaching – Opvoedcoaching & Opvoedadvies’.

Klik hier voor jouw dagelijkse portie OpvoedInspiratie op Facebook.

Joyce gebruikte o.a. onderstaande referenties voor dit artikel:
– ‘Ouders niet op één lijn‘. J/M Ouders.
– ‘Oneens over opvoeding: In een vaste bedtijd gelooft hij niet.’ RTLNieuws.

Lees ook andere artikelen van Joyce met waardevolle OpvoedTips:
– ‘Voorkom ongewenst gedrag: Geef je kind positieve aandacht.’ Klik hier.
– ‘Laat dat nou! | 5 opvoedvalkuilen waar we allemaal intrappen én waardoor opvoeden onbedoeld lastiger wordt.’ Klik hier.
– ‘Doorbreek het taboe: Opvoeden is niet altijd leuk en makkelijk.’ Klik hier.
– ‘Wat doet een opvoedcoach eigenlijk? | Joyce Akse vertelt.’ Klik hier.
Klik hier voor meer waardevolle opvoedtips van Joyce, bijv. over (niet) willen luisteren, slapen of eten ed.